Twee traditionele diephuizen op de hoek van Prinsesstraat en Prinsstraat, genaamd "de Eenhoorn" (nummer2) en "Sint-Michiel" (nummer 4), uit de tweede helft van de 16de tot de eerste helft van de 17de eeuw. Van het hoekhuis lieten J. Visschers en de weduwe Visschers in 1845 de zijgevel in twee fasen aanpassen, de tweede fase door de architect Henry Van Cuyck. Kruiskozijnen werden verwijderd, de vensters volgens een regelmatig ordonnantieschema aangepast en van lekdrempels voorzien.

De panden hebben een gevelbreedte van respectievelijk twee bij vier en twee traveeën, twee bouwlagen hoog onder zadeldaken (nok loodrecht op de Prinsesstraat, pannen). Bepleisterde en beschilderde puntgevels, rechts met schouderstuk, vermoedelijk aangepaste trapgevels opgetrokken in bak- en zandsteenbouw, verankerd door smeedijzeren muurankers. Aangepaste rechthoekige bovenvensters met lekdrempel - vroegere kruiskozijnen. De tweeledige geveltoppen worden geopend door een rechthoekig drielicht met een lager middenluik en een rechthoekig luik erboven, waarvan de lateien op kraagstenen nog grotendeels bewaard zijn, en een balkgat. In het hoekpand (nummer 2) zijn van de klassieke houten winkelpui oorspronkelijk met middenportaal en het dubbele winkelraam, aangebracht door de aannemer Antonius Vander Straeten in 1873, enkel de entablementen bewaard. De pui van nummer 4 is verbouwd.