Traditioneel herenhuis met drie trapgevels, genaamd "de Steenen Spiegel" of "den Spiegel", uit de 16de tot het begin van de 17de eeuw. Het complex werd vanaf 1973 gerestaureerd door de architect Xavier De Cuyper, naar een ontwerp uit 1971. Een tweede, meer ingrijpende campagne naar een ontwerp door de architect Guido Derks uit 1992, ging in 1994 van start.

Geheel van drie parallelle diephuizen van telkens twee traveeën en twee bouwlagen onder zadeldaken (nok loodrecht op de straat, pannen). Gedecapeerde trapgevels van respectievelijk zeven en vier treden met overhoekse topstukken. Bak- en zandstenen parement met speklagen, druiplijsten, kwartholle negblokken, wigvormig ontlastingssysteem en smeedijzeren muurankers. Registers van gereconstrueerde kruiskozijnen in verkleinende ordonnantie, op de begane grond voorzien van smeedijzeren traliehekken. Laat-renaissance rondboogpoort in een geblokte omlijsting blauw hardstenen met diamantkopsleutel en -imposten in de middenas. Door waterlijsten gelede geveltoppen, in de eerste geleding geopend door rechthoekige drielichten met druiplijsten, het lagere middenvenster met een latei op kraagstenen; hogerop rechthoekige luiken en balkgaten.

Uiterst rechts aangebouwde travee van twee bouwlagen met een kloosterkozijn en een korfboogpoortje in een zandstenen omlijsting waarachter de 16de-eeuwse Mazengang ligt.

Verspringende achtergevel bestaande uit drie puntgevels met muurvlechtingen in traditionele bak- en zandsteenstijl. Haaks hierop een puntgevel met gedichte vensters en een verbindingsmuur in vakwerk (eiken balken oorspronkelijk met lemen vulling). Verder aan de zuidzijde van de tuin de oude stallingen: vijf en twee traveeën en één bouwlaag onder pannen zadeldaken in zelfde stijl.