Gebouwd in de jaren 1962-1965, ontworpen door Jacques Dupuis in samenwerking met Albert Bontridder.

De villa voor dokter van den Schrieck en zijn vrouw is één van de grotere woning die Jacques Dupuis en Albert Bontridder gerealiseerd hebben. Lou Bertot assisteert bij de inrichting. De villa is ingeplant op een terrein van meerdere hectaren dat afhelt naar het noordwesten, noord-zuid georiënteerd en parallel aan de straat, opengewerkt naar het zuiden en het westen. De woning wordt omgeven door groenwallen en een gedeelte van het perceel is beplant met bomen. In de tuin, achter het zwembad bevindt zich een cilindervormige haagnis, dienstig als solarium. De woning van den Schrieck is één van de referentieprojecten uit de vierde periode binnen het oeuvre van Dupuis.

De villa bestaat uit twee evenwijdige vleugels onder enkele hoge dakkappen, respectievelijk voor de dag- en nachtverblijven, met ertussen het smallere en lagere inkomgedeelte. De dakvolumes worden gekenmerkt door een dynamische, asymmetrische opbouw, die met name aan de tuinzijde overheersen. Twee zacht opklimmende vlakken breken onder een hoek van 80° om vervolgens bijna verticaal neer te vallen. De continuïteit in de vormexpressie van de verschillende gevels en volumetrie, die nog de woning van der Vaeren kenmerkt, wordt hier verlaten voor harde dissonanten en brutale contrasten. Aan de 40 meter lange westzijde bekronen twee scherp afgetekende, met leisteen beklede volumes een expressief uitgewerkt wit gevelvlak, nog geaccentueerd door het klimmende perspectief vanuit de tuin. De 20 m brede zuidgevel oogt lager en informeler, onder een zacht afhellend dak, geaccentueerd door een hoog oprijzende schouw. Hiervoor strekt zich een door manshoge muren omsloten, meerzijdig patio-terras in 'flaxstone' uit, met in het midden een bescheiden, driehoekig zwembad. De continuïteit blijft gehandhaafd in de oostelijke inkomzijde, met een eenvoudige gaanderij en een 10 meter lange dwars geplaatste inkomluifel. Aan de noordzijde is de villa dubbel zo hoog, met boven de garagepoort drie tweezijdige erkers. Het dynamische karakter wordt niet zozeer bepaald door insnijdingen in de volumetrie, maar des te meer door luifels en keermuren die ruime portieken vormen, scherp afgetekend tegen de gevelvlakken. Het schrijnwerk van de ramen is in witgelakt hout, van de inkomdeur en de garagepoort in afzelia-schrootjes.

Het gelijkvloers beslaat 500 vierkante meter, de noordelijke helft volledig onderkelderd. Op twee slaapkamers na bevinden alle woonfuncties zich op één niveau, met een gemiddelde hoogte van 2,30 meter. De midden- en zuidvleugel herbergen de inkom en de leefruimten, opgevat als een 'promenade architecturale'. Eetkamer, woonkamer en haardhoek met afgeronde haard beslaan zowat 100 vierkante meter. De grootsheid van de dakkappen is in de woonkamer en de eetkamer afleesbaar via twee brede openingen in de plafonds, in de eetkamer ellipsvormig uitgesneden. Een aantal wanden en de binnenzijde van de hoge kappen, is afgewerkt in verguld Japans vezelpapier. De zwevende plafonds zijn zwart gelakt, de vloeren zijn afgewerkt in arduin. De uiterste wanden zijn voorzien van een schrootjeslambrisering in afzelia, die doorlopende kastenwanden vormen. In de inrichting van de woonkamer overheersen zwart en goud: een cluster van drie halfronde nissen voor oosterse objecten is in zwart fluweel afgewerkt, een staande lamp krijgt een brede vergulde lampenkap. De eetkamer wordt via zwartgelakte schuifdeuren, ingewerkt in een kastenwand, gescheiden van de woonkamer. De handgrepen zijn vervaardigd uit gekliefd ...Ook hier wordt de korte zijde bepaald door een ditmaal vergulde halfronde nis, met een stellage voor antieke bierpullen. De ellipsvormige uitsnijding van het plafond wordt herhaald in de vorm van het marmeren tafelblad, verlicht door drie glazen trosluchters. In de geknikte inkomhal wordt de vestiaire omsloten door een halfronde wand, echo van de haard. Bij de ruime keuken met office in de zuidvleugel, sluit een dienstbodenverblijf aan. De noordvleugel telt zes slaapkamers met een sobere inrichting en een bescheiden kantoor. Deze zijn ruim voorzien van inbouwkasten en -werktafels. Opmerkelijk is de volledig zwart betegelde badkamer van de ouders, met een ronde oculus in wit opaalglas, en de slaapkamers van de meisjes, met een vloer- en wandbekleding in wit marmer en blauwe noppentegels.

De woning van den Schrieck is intact bewaard.