In zijn huidige vorm neoclassicistisch burgerhuis op de hoek van Rijke Beukelaarstraat en Pompstraat, te dateren in de eerste helft van de 19de eeuw. Het bouwdossier werd niet teruggevonden, bouwheer, ontwerper noch aannemer zijn gekend. Smeedijzeren muurankers en gerecupereerde zandstenen onderdelen als kwartholle negblokken en hoekkettingen, wijzen op een traditionele kern die minstens opklimt tot de 17de eeuw. Het betrof in oorsprong vermoedelijk een diephuis met trapgevel, waarvan de opstanden grotendeels werden heropgebouwd, met toevoeging van een tweede verdieping. Emiel Vereecken en Rita Roelandt lieten het pand restaureren naar een ontwerp door de architect Wim Mortelemans uit 1978, uitgevoerd in 1980-1981.

Hoekhuis van drie bij drie traveeën en drie bouwlagen onder een afgesnuit zadeldak (nok loodrecht op de Rijke Beukelaarstraat, pannen). Gedecapeerde lijstgevels uit baksteenmetselwerk met gebruik van zandsteen en witte natuursteen. Regelmatig ordonnantieschema met registers van rechthoekige vensters op hardstenen lekdrempels; gereconstrueerde rondboogdeur in geprofileerde zandstenen omlijsting met een oculus als bovenlicht. Klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst.

Op de hoek: beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand en Victorie, dat mogelijk uit 1793 dateert, in 1797 werd afgenomen en in 1814 herplaatst. Sander Peeters voerde in 1991 een restauratie uit in opdracht van de Stad Antwerpen. Beschilderde natuurstenen Madonna met scepter in de rechter- en kind op linkerarm. De eenvoudige, laatclassicistische sokkel rust op een barok, marmeren engelenhoofd uit de 17de eeuw. Bescheiden luifel in de vorm van een grote schelp en smeedijzeren lichtarm met lantaarn.

Op de hoek met de Pompstraat: beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand met kindje op linkerarm. Sokkel versierd met engelenhoofd en grote schelp die een troontje vormt. Lichtarm in lelietakvorm, echter zonder lantaarn.