Twee pakhuizen die het poortje van het verdwenen Sint-Blasiusgodshuis flankeren. Het linker pakhuis (nummer 28) werd volgens de bouwaanvraag uit 1852 opgetrokken door de aannemer Sebastianus Van Ek, voor eigen rekening of een niet geïdentificeerde bouwheer. Het rechter pakhuis (nummer 24) is gebouwd naar een ontwerp door de architect Alphonse Pauwels uit 1910, in opdracht van François Collin. Deze liet in 1913 het linker pakhuis aanpassen en uitbreiden door de architect Camille Bal. Het poortje van het Sint-Blasiusgodshuis (nummer 26), oorspronkelijk identiek aan dat van het Godshuis der Zeven Bloedstortingen hogerop in de Rodestraat, verhoogd met twee bovenverdiepingen, werd in 1852 opgetrokken door het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen.

Nummer 24. Pakhuis van drie traveeën en vier bouwlagen onder een plat dak. Het gebouw uit 1910 behoort tot het relatief vroege oeuvre van Alphonse Pauwels, die in Antwerpen actief was in de periode van 1895 tot begin jaren 1930. Omstreeks de eeuwwisseling tekende hij voor een groot aantal burgerhuizen in de heersende neoclassicistische stijl, met name in de wijken Zuid en Stuivenberg. De belangrijkste realisatie uit zijn latere carrière is de bioscoop "Roma" uit 1927 in zijn woonplaats Borgerhout, een ontwerp in art-decostijl.

Bepleisterde en beschilderde lijstgevel op een plint uit blauwe hardsteen, oorspronkelijk gemarkeerd door laadluiken (deels gedicht) in de middenas. Registers van rechthoekige muuropeningen, de vensters van de zijtraveeën met lekdrempel en onderdorpel. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen vormt de gevelbeëindiging. Volgens de bouwplannen bood de begane grond ruimte aan een wachtkamer en een enfilade van drie kantoren ontsloten door de vestibule, met achteraan de conciërgewoning die uit drie kamers boven elkaar bestond. De bovenverdiepingen boden stapelruimte.

Nummer 26. Neoclassicistisch poortje uit 1852 van het verdwenen Sint-Blasiusgodshuis. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Het driehoekige fronton en de twee bovenverdiepingen komen niet voor op de bouwplannen. Bepleisterde en beschilderde opstand van één travee en drie bouwlagen. Oorspronkelijk rondboogdeur met geprofileerde archivolt waarin ruimte voor een opschrift, op imposten en geblokte penanten met hardstenen plint, bekroond door een driehoekig fronton. Vandaag aangepast tot een rechthoekige poort, met behoud van het fronton. Rechthoekige bovenvensters met lekdrempel en onderdorpel en klassiek hoofdgestel.

Het Sint-Blasiusgodshuis waarvan de stichting opklom tot de 13de eeuw, was oorspronkelijk gevestigd aan het Klapdorp, en verhuisde in 1545 naar de Rodestraat. Het bestond uit achttien volgens spiegelbeeldschema gekoppelde huisjes in baksteenbouw van elk twee traveeën en één bouwlaag onder pannen zadeldaken met klimmende dakkapellen. Deze waren gegroepeerd aan drie zijden van een binnentuin met in het midden een zuil waarop een lantaarn, vanaf de straat bereikbaar via een gang tussen de pakhuizen Collin, en een doorgang met spitse korfbogen in de oostvleugel.

Nummer 28. Pakhuis uit 1852, van vier traveeën en drie bouwlagen onder een pannen zadeldak. Bepleisterde en beschilderde lijstgevel met schijnvoegen op de begane grond, oorspronkelijke wellicht in sobere baksteenbouw. Geleed door de puilijst beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters, getralied op de begane grond; oorspronkelijke inrijpoort in de rechter travee. Een klassiek hoofdgestel met vernieuwde houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. Later toegevoegde poort, omgevormd tot winkelpui in de tweede travee.

Oorspronkelijk Interieur met een houten moer- en kinderbalkenconstructie, rustend op standvinken met geschoorde slof en op tegen de muur rustende, vrijstaande houten kolommen, met schoor en slof. Op de eerste bouwlaag rusten de diverse kolommen op bakstenen sokkels, met bakstenen dekplaat. Achter de poort: interne hijskoker doorheen alle bouwlagen met elektrisch aangedreven lier op zolder.