Voormalige hoeve, voorheen naar verluidt genaamd "D'Hooghes hof" naar één van de vroegere eigenaars. Hoeve bestaande uit een tweewoonst en enkele landgebouwen, gelegen op de hoek met de Peperstraat.

De Ferrariskaart (1771-1778) geeft al een volume weer ter hoogte van het boerenhuis en van de schuur aan de kant van de Peperstraat (nummer 104). Op het primitief kadasterplan (1835) is de hoeve uitgebreid met de schuur bij nummer 102. In 1835 was nummer 102 eigendom van landbouwer Jacques Drieghe en nummer 104 van landbouwer Lievin Van Hoecke. Landbouwer Joseph Drieghe liet in 1876 de hoeve nummer 102 uitbreiden met een landgebouw tegenover het huis. In 1892 werd in opdracht van landbouwer Charles-Louis D'Hooghe een landgebouwtje, dat opgetrokken was tegen de zijgevel van de schuur bij nummer 102, afgebroken. De hoeve nummer 104 was in 1901 eigendom van de weduwe en kinderen van landbouwer Joseph Van Hoecke.

Nummer 102. Verhard erf met recent, ijzeren hekwerk aan de straatkant. Boerenhuis van vijf traveeën onder pannen zadeldak, ten westen van het erf (meest zuidelijk gelegen huis van de tweewoonst). Witgeschilderde baksteenbouw met imitatievoegen op een gepikte plint met witgeschilderde imitatievoegen. Rechthoekige openingen met bewaard houtwerk, onder meer beluikte vensters en getralied keldervenster in de rechtertravee. Lagere aanbouwen tegen de achtergevel en werkhuis tegen de zijgevel.

Interieur. Vlaamse schouw van gesinterde baksteen met geprofileerde haardlijst; hoge ingemaakte kast rechts ervan. Beklede samengestelde balkenlaag.

Grotendeels vervallen eind-18de- of begin 19de-eeuwse schuur aan de zuidzijde van het erf. Witgeschilderde, verankerde baksteenbouw onder een golfplaten zadeldak (nok evenwijdig met de Provinciebaan); rechthoekige openingen, onder meer grote poort. Landgebouw van 1876 aan de oostzijde van het erf; witgeschilderde, verankerde baksteenbouw onder een pannen zadeldak.

Nummer 104. Verhard erf aan de straatkant afgesloten door een bakstenen muur met ijzeren hek tussen vierkante, bakstenen pijlers. Dwars op de straat gelegen boerenhuis van zes traveeën, onder pannen zadeldak, aan de oostzijde van het erf (meest noordelijk gelegen huis van de tweewoonst). Gecementeerde en witgeschilderde baksteenbouw op een gepikte plint. Rechthoekige, beluikte vensters en twee rechthoekige deuropeningen (in rechtertravee met fraai bewaarde paneeldeur met bovenlicht). Kopgevel aan straatkant met openingen onder houten lateien, onder meer getralied venster en laadluik. Quasi blinde achtergevel.

Interieur. Woonkamer met Vlaamse schouw met geprofileerde haardlijst en met wandtegels uit het eerste kwart van de 20ste eeuw in de haardmond; twee flankerende vaste wandkasten. De wanden in de woonkamer zijn voorzien van een lambrisering in faiencetegels met een geprofileerde boord met bloemmotieven. De gang en de beste kamer zijn volledig bekleed met hoofdzakelijk witte wandtegels, bij de gang gecombineerd met een decoratief boordmotief ter hoogte van de lambrisering en in de beste kamer met een boord van art nouveau getinte tegels tegen de zoldering. Beste kamer met marmeren schouwmantel en tegelvloer uit de eerste helft van de 20ste eeuw.

Deels herbouwde, langgerekte dwarsschuur met stallen (lager volume) en wagenhuis (hoger volume) aan de kant van de Peperstraat. Verankerde baksteenbouw onder overstekende, golfplaten zadeldaken (nok evenwijdig met de Peperstraat). Rechthoekige poorten, onder meer doorrit, en licht getoogde staldeuren. Deels vervallen bakhuis aan de zuidzijde van het erf; verankerde baksteenbouw onder pannen zadeldak met hoge schoorsteen, rechthoekige openingen onder latei. Naastgelegen, begroeide aardappelkelder met halfronde bakstenen gevel voorzien van een rechthoekige opening.