Neoclassicistisch burgerhuis met dubbelhuisopstand op de hoek van Schermersstraat en Terninckgang uit begin jaren 1850, in oorsprong wellicht twee gekoppelde panden. Het bouwdossier werd niet teruggevonden, bouwheer, ontwerper noch aannemer zijn gekend.

Met een gevelbreedte van zeven traveeën omvat het hoekpand drie bouwlagen onder een afgesnuit zadeldak (pannen, nok parallel aan de straat). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel rust op een plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op het middenrisaliet. Dit laatste wordt boven het portaal gemarkeerd door een ondiep balkon met voluutconsoles en gietijzeren borstwering, een stucmedaillon, geriemde vensteromlijstingen met oren, Louis-Philippesleutels en consoles onder de kroonlijst. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige deur en vensteropeningen met geprofileerde dagkanten; gietijzeren parapetten op de eerste verdieping. Een klassiek hoofdgestel met casementen in de fries en een houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. Houten inkomdeur met siersmeedwerk en vensterschrijnwerk.