Neoclassicistisch burgerhuis, het rechter pand van een geheel van oorspronkelijk drie volgens spiegelbeeldschema gekoppelde woningen, volgens de bouwaanvraag uit 1851 opgetrokken in opdracht van J. François Colfs. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. De twee overige panden, Schermersstraat 16 en 18, kregen een nieuwe gevelbekleding met verlies van het stucdecor.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met schijnvoegen op de begane grond, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Het gevelfront van de drie gekoppelde panden bestond oorspronkelijk uit twee identieke zijpanden in spiegelbeeld, die een brede middenpand met koetspoort flankeren. Geleed door de puilijst, beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen. Verticaal wordt de bovenbouw geritmeerd door spaarvelden, die de twee linker traveeën bundelen. De deurvensters van de eerste verdieping rusten op de puilijst, en onderscheiden zich door geblokte dagkanten en een latei op kraagstenen; de vensters van begane grond en tweede verdieping hebben lekdrempels op voluutconsoles. Verder ligt de klemtoon op het portaalrisaliet, met een vlak omlijste inkomdeur, waarboven een Frans balkon met voluutconsoles en gietijzeren borstwering. Een klassiek hoofdgestel met casementen in de fries en een houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. Bewaarde houten inkomdeur, smeedijzeren venstertralies op de begane grond en gietijzeren parapetten op de tweede verdieping.