Dokterswoning in ingehouden art-nouveaustijl gebouwd in opdracht van de arts Auguste Fierens, naar een ontwerp door de architect Louis De Vooght uit 1912. Aanvankelijk gepland met een pseudo-mansarde als topgeleding, werd nog tijdens de bouw geopteerd voor een volwaardige derde verdieping. Het interieur werd in art-nouveaustijl ingericht door de architect Flor Van Reeth, met name de inkom- en traphal en de woonvertrekken op de eerste verdieping. Deze laatste zijn nog grotendeels bewaard.
De dokterswoning Fierens behoort tot het relatief vroege oeuvre van de architect, zoon van de aannemer François De Vooght, die eind jaren 1890 zijn debuut maakte. Tijdens zijn beginjaren liet hij zich vooral opmerken met ontwerpen in een neotraditioneel stijlidioom, waarvan het hotel de Hasque en de eigen architectenwoning aan de Arthur Goemaerelei, eveneens uit 1912, representatieve voorbeelden zijn. De ingehouden art nouveau van de dokterswoning Fierens is veeleer uitzonderlijk binnen zijn oeuvre. Ook tijdens het interbellum hield De Vooght vast aan een conventionele, historiserende architectuuropvatting, met als belangrijkste bouwwerk de neobyzantijnse basiliek Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes uit 1931-1935 te Edegem.
Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning vier bouwlagen onder een plat dak. De lijstgevel onderscheidt zich door een parement uit witte natuursteen, met gebruik van blauwe hardsteen voor de ruw geboste pui en vlakke plint, speklagen, archivolten, lekdrempels, ventilatiegleuven en de daklijst. Geleed door de puilijst, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een driezijdige erker met consoles, waarop een balkon met balustrade en door bolornamenten bekroonde postamenten. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen op de begane grond en in de topgeleding, en schouderboogvensters met hanenkam op de twee hoofdverdiepingen; verdiepte borstweringen op de bel-etage, typisch geajoureerde natuurstenen parapetten op de tweede verdieping. Een geprofileerde daklijst en kwartholle houten kroonlijst vormen de gevelbeëindiging. Bewaard houten vensterschrijnwerk en gietijzeren voetschraper; de oorspronkelijk smeedijzeren vleugeldeur is vernieuwd.
De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, georganiseerd door de vestibule over de volledige diepte van de woning, en de centraal ingeplante traphal ontdubbeld door de diensttrap. Volgens de bouwplannen biedt de lage begane grond naast de vestibule ruimte aan het dokterskabinet met consultatieruimte en wachtzaal, en de keuken. Op de bel-etage bevinden zich het salon, de eetkamer en de veranda met terras. Twee slaapkamers, de kinderkamer en de badkamer nemen de tweede verdieping in, vijf overige slaapkamers de derde verdieping.
Auteurs: Braeken, Jo
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Braeken J. 2018: Dokterswoning in art-nouveaustijl [online], https://id.erfgoed.net/teksten/281055 (geraadpleegd op ).
Enkelhuis van drie traveeën en vier bouwlagen, circa 1900 te dateren. Lijstgevel met parement van witte steen op onderbouw van arduin. Sokkel vormende begane grond met bossage, rechthoekige vensters, en deur onder belijnende puilijst. Bovenbouw gemarkeerd door driezijdige erker op consoles bekroond met merkwaardig balkon. Voorts, schouderboogvensters in vlakke omlijsting met hanekam op tweede en derde verdieping, rechthoekig op de vierde. Vernieuwde goot.
Bron: DE MUNCK-MANDERYCK M., DECONINCK-STEYAERT R. & PLOMTEUX G. met medewerking van LINTERS A. 1979: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nb, Brussel - Gent.
Auteurs: Plomteux, Greet; Steyaert, Rita; Manderyck, Madeleine
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Plomteux G. & Steyaert R. & Manderyck M. 1979: Dokterswoning in art-nouveaustijl [online], https://id.erfgoed.net/teksten/5835 (geraadpleegd op ).