Voormalig molenerf met romp van een stellingmolen uit 1876 en molenaarswoning. Op het erf staat een dienstgebouw met schuur en stallen, voorzien van een niskapel in de geveltop.

Deze stenen stellingmolen werd voorafgegaan door een houten korenwindmolen aan de andere kant van het dorp, op de hoek van de Sint-Margrietestraat en de Sint-Margrietepolder, tegen de grens met Nederland. Molenaar François Baeyens verkocht de standaardmolen, waarop deze werd verplaatst naar Sint-Kruis in Zeeland. Molenaar Baeyens bouwde in 1876 deze stenen stellingmolen met inrijpoort. De molen brandde af tijdens een storm op 10 mei 1914. Daarop werd de molenromp afgeknot en ingericht als landgebouw. Het resterende gedeelte werd in de jaren 2000 gerenoveerd.

Bakstenen conische molenromp, die vroeger gewit was. Nu resteren nog twee bouwlagen met twee poorten en rondboogvenstertjes voorzien van gebogen waterlijstje. De tussenvloer van de maalderij en een weegtoestel zijn de enige overgebleven interieurelementen van de molen.

De aan de straat gelegen molenaarswoning dateert eveneens uit 1876. De woning bestaat uit vijf traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (pannen). Het betreft een dubbelhuis met gecementeerd, roze geschilderd parement met arduinen plint, witgeschilderde decoratieve onderdelen, zoals vensteromlijstingen, hoofdgestel en hoekblokken. De rechthoekige vensters met vernieuwd schrijnwerk zitten in een omlijsting met sluitsteen en duimen van verdwenen luiken. De rechthoekige centrale deur is gevat in een arduinen omlijsting.

Op het erachter gelegen erf staat een dienstgebouw met schuur en stallen, volgens een inscriptie in de geveltop onder een niskapel met Heilig Hartbeeld, gebouwd in 1927 door J.F. De Keyzer – Bonte.