Dubbelvilla "Les Ajoncs", opgetrokken in 1919 (volgens kadaster) in een fantasierijke combinatie van eclecticisme en cottagestijl. 

Gelegen op een duinhelling ten noordoosten van het Stübbenpark, op een perceel begrensd door de Engelsestraat ten noorden en de hellende Bergdreef ten zuiden. Is op dat moment de tweede villa die wordt gebouwd op het duinengebied tussen het park en de bebouwing langs de zeedijk. Heden één van de weinig overgebleven duinhuizen aan het Stübbenpark, waar de oorspronkelijke bebouwing de laatste decennia vervangen is door villa-appartementen.

De opdracht tot de bouw van de dubbelvilla wordt gegeven door Jules Poitier, algemeen bestuurder, woonachtig te Beloeil. Enkele opeenvolgende grenswijzigingen en -regelingen in 1922, 1929 en 1933 leiden tot de huidige perceelstructuur. In 1991 wordt de villa aan de Engelsestraat vergroot en grondig gerenoveerd, waardoor de eenheid van het bouwblok enigszins verloren gaat.

Dubbelvilla opgetrokken op goed bewaarde helling van een duintop, heden deels met gras begroeid, deels met bloemenperken en keien aangelegd (zijde Bergdreef). Tuin deels omzoomd door haag. Bakstenen tuinmuur, afgerond aan de oostzijde, oorspronkelijk voorzien van pijlers. Houten toegangshekjes aansluitend bij bakstenen steektrappen naar de hoger gelegen inkomportalen van de woonst aan de Bergdreef.

Typerende diagonale opsplitsing van het bouwblok, zodat elke vakantiewoning tegelijk zicht op het park én op de zee biedt; het zicht op de zee wordt thans verstoord door de grootschalige nieuwbouw aan de zeedijk. Net als de eerste villa's te Duinbergen uit het begin van de 20ste eeuw, wordt "Les Ajoncs" opgetrokken als eclectisch miniatuur-plezierkasteeltje. in een fantasierijke combinatie van cottagestijl met Normandische inslag (erkers, balkons en pseudovakwerk) en diverse stijlkenmerken verwijzend naar onder meer middeleeuwse (hoge ronde hoektoren) en renaissancearchitectuur (in- en uitzwenkende geveltop).

De villa heeft een zeer rijk silhouet, voorheen nog expressiever door de opvallende ajuinvormige spits van de zuidwestelijke hoektoren (thans verdwenen). Baksteenbouw van twee bouwlagen en souterrain onder typerende leien bedaking van schilddaken doorbroken door dakvensters en -kapellen. In- en uitspringende muurvlakken ten gevolge van onder meer erkers en loggia's. Variatie in muuropeningen door zowel afmetingen als door vorm (rond- en steekboog en rechthoekig). Deurvensters op bovenverdiepingen en aansluitend houten balkon. Behouden houtwerk bij Bergdreef nummer 11, heden veelal witgeschilderd. Opvallende houten erkers op schoren; het pseudovakwerk in de borstwering aan de Bergdreef is vervangen door houten platen. Gebruik van natuursteen onder meer voor omlijsting van de geveltop zijde Bergdreef. Schuin in de duintop gestoken oprit zijde Bergdreef waardoor het zicht vanuit het park op de villa niet verstoord wordt.

Bij de woning aan de Engelsestraat zijn het terras en de buitentrap verwijderd voor de aanleg van de parking; wel behouden garage. De steen van de haard met de benaming "Les Ajoncs" hangt nu boven de vernieuwde inkom.

De villa gelegen aan de Bergdreef behoudt grotendeels zijn oorspronkelijke indeling en aankleding. De woonst aan de Engelsestraat 12 is bij de renovatiecampagne in 1991 ingedeeld in verschillende appartementen, waarbij de oorspronkelijke interieurindeling verdwenen is.