Kerk met ommegang en kapelletjes.

Georiënteerd kerkgebouw gelegen binnen een ommuurd en beboomd kerkhof met afzomende rode en groene beuken en oudere leilinden naar het portaal. Bewaarde grafstenen uit eind 19de eeuw/ begin 20ste eeuw. Binnen de kerkhofmuur loopt een ommegang, bestaande uit kapelletjes te dateren in het tweede kwart van de 20ste eeuw. In de westgevel van de zuidbeuk, gedenkplaat voor de militaire en burgerlijke slachtoffers, en de gedeporteerden van de Eerste Wereldoorlog, naar ontwerp van architect Neirynck. Grote hardstenen gedenkplaat met centraal bronzen plaat (in de vorm van een kruis) met reliëfvoorstelling van Christus met het Heilig Hart en getroffen soldaat met lauwerkrans.

Wanneer de kerk precies ontstaat is onduidelijk, de westtoren is deels te dateren in de 13de of 14de eeuw. Het kerkgebouw wordt met uitzondering van de toren opnieuw opgericht in het laatste kwart van de 16de eeuw na vernielingen tijdens de godsdiensttroebelen. Tussen 1605 en 1610, afdichting en in gebruik name van de kerk. Grondige wederopbouw van de kerk in 1634-1635. Werken aan de kerkbeuken en bouw van een doopkapel links van de ingang in 1716. In 1719 wordt het dak van de kerk beschadigd door een neervallend kruis, het dak en de torennaald worden hersteld. Opnieuw herstellingswerken aan de torenspits uitgevoerd in 1751. In 1762 plaatsing van de zonnewijzer. In 1859 krijgt de Kerkfabriek de toestemming om een nieuwe kerk te bouwen (architect, provinciaal bouwmeester Pierre Buyck), met behoud van de oude toren. De muren van de te klein geworden kerk waren immers verrot en het dak kon niet meer hersteld worden. De nieuwe neogotisch getinte kerk wordt opgebouwd in 1863-1864, enkel de oude westtoren blijft bewaard.

Sober éénbeukig kerkgebouw in gele baksteenbouw van zes traveeën onder een leien zadeldak. Smaller driezijdig koor tussen de sacristieën. Ton- en ribgewelven in de beuk en het koor. Veertien figuratieve sluitstenen in de beuk, zes in het koor. De twaalf glasramen in de beuk zijn giften van circa 1925.

Vierzijdige westtoren in rode baksteenbouw met kruisribgewelf. Onderaan opgebouwd uit bakstenen met groot formaat, leien torenspits. Effen torenwanden op de hoeken geschoord door steunberen, aan de noord- en oostzijde eindigend ter hoogte van de galmgaten. Toegemaakt laatgotisch venster in de westzijde. Ingang aan de zuidkant met daarboven een spitsboogvenster. Iedere wand is doorbroken door een galmgat in een korfboognis.

Links van de ingang stenen zonnewijzer uit 1726. Voorstelling van een gegraveerde kop met stralen die naar de overeenstemmende uren wijzen. Boven staat "J.D.B. 1762 / let op den tydt", onder de kop "Vreest Deewigheydt", helemaal onderaan "T.D.B.".

Schettekot naast de zuidoostelijke steunbeer, hangend tegen de langsmuur van de kerk rechts naast de ingang. Dubbel houten hok afgesloten met een hekje onder een lessenaarsdak. Tot in de jaren '80 worden in dit hok dieren geofferd ter ere van Onze-Lieve-Vrouw, deze worden op zondag na de vroegmis per opbod verkocht.

Orgel uit het tweede kwart van de 19de eeuw (waarschijnlijk tussen 1830 en 1865), vervaardigd door Ch. L. Van Houtte/ Van Den Poel uit Waregem. Aanpassingen uitgevoerd door L. Hooghuys. Instrument met sobere klassieke viervoetskas uit grenenhout vervaardigd en in eikimitatie beschilderd. Front ingedeeld in drie velden, waarvan de twee buitenste als vlakke torens zijn geprofileerd. Het eveneens vlakke tussenveld brengt een binding tot stand tussen de beide torens. Het bindingswerk, gesneden uit lindehout, dat de frontpijpen in de velden afsluit is in draperievorm vervaardigd. Twee vergulde houten engelen bekronen het geheel.

Mobilair. Houten 18de-eeuwse communiebank, bestaande uit drie panelen, telkens met een middenmotief omgeven met acanthusbladen. Voorstellingen van het offer van brood en wijn, een kelk en hostie omgeven door druiventrossen en aren en de Ark des Verbonds. Marmeren doopvont uit de 18de eeuw, rond bekken op een vierzijdige balusterstam. Houten beeld van een gekruisigde Christus (19de-eeuws) tot in 1969 hing dit buiten tegen de westmuur van de toren. Houten beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten (17de-eeuws). Twee kastdeuren met eenvoudige briefpanelen uit de 15de of 16de eeuw.