Zogenaamd "Memlinc Hotel" of "Memling Palace", beeldbepalend hotel in cottagestijl, in 1923 opgetrokken als zuidelijke gevelwand naar ontwerp (1922) van architect Jozef Viérin (Kortrijk, 1872-Brugge 1949) en uitgevoerd onder aannemer F. Desmidt.

Het "Memlinc Hotel" wordt in 1923 opgetrokken op een grote, nog onbebouwde kavel aan de zuidzijde van het Albertplein, gelegen langs de Kustlaan. De opdrachtgever is Emiel Deklerck-Cosyn, zoon van de toenmalige burgemeester van Knokke en hotelhouder. De werken worden uitgevoerd onder schepen- later burgemeester- aannemer Frans Desmidt. Het hotel wordt in gebruik genomen in juni 1923 en zal dienst doen als "casino zonder roulette". Volgens kadasterplannen kent het hotel na de bouwdatum nog diverse uitbreidingen: in 1928 wordt het "gasthof Memlinc" vergroot aan de westzijde, in 1934 aan de oostzijde (aanbouw). Tevens gebeuren verscheidene aanpassingen, onder meer in 1934-1935 aan de toegang in de noordgevel naar ontwerp van de architecten Jozef en Luc Viérin, en in 1937 aan de zuid- en westgevel naar ontwerp van architect Florimond Vervalcke (1937). Gedurende de Tweede Wereldoorlog lijdt het hotel weinig schade; doch binnenin wordt alles grondig gerestaureerd. In de jaren 1950-1960 kent het hotel onder de toenmalige eigenaar André Deklerck opnieuw verscheidene aanpassings- en verbouwingswerken, ditmaal naar ontwerp van architect André Bonehill (Knokke): onder meer aan de vensters in de puntgevels aan de noordzijde in 1954, doortrekken van de dakkapellen in 1955, verbouwen van de kelderverdieping in 1956. In 1959 wordt aan de achtergevel een deel bijgebouwd en wordt de gelijkvloerse verdieping aangepast. De verbouwing van de kelderverdieping in 1978 naar ontwerp van architect Edward Vervalcke, om een aantal winkels in onder te brengen, leidt tot het huidige uitzicht van een glazen sokkel waarop het gebouw lijkt te rusten. In 1987 ten slotte wordt het zuidelijk deel van het perceel afgesplitst om een parking aan te leggen.

Het "Memlinc Hotel" of "Memling Palace" is een volumineus, beeldbepalend multifunctioneel complex met hotel, restaurant en winkels, opgetrokken in cottagestijl met Normandische inslag, aansluitend bij de gangbare bouwtrant die wordt toegepast voor de duinhuizen van de villawijk in Het Zoute. Volgens iconografische bronnen ligt het hele complex oorspronkelijk in een plantsoen, omheind door een bakstenen tuinmuur met houten leuning. Thans vrijstaand complex uitgebreid aan oost- en westgevel, in omgevend verhard terrein, aansluitend bij de parking aan zuidzijde.

Het hotel heeft een onregelmatige plattegrond en telt drie bouwlagen onder een overkragend pannen schilddak. Levendig dakenspel door haaks op elkaar geplaatste zadeldaken, standvensters in de dakvlakken, later vervangen door doorgetrokken dakvensters; brede schoorsteenpartijen. De voorheen onbeschilderde bakstenen lijstgevels worden gedomineerd door brede risalietvormende puntgevels met pseudo-vakwerk in de bepleisterde toppen; in de zijgevels benadrukken de puntgevels de vooruitspringende vleugels. Typerend zijn tevens de gesuperposeerde erkers, de overkragende balkons met houten -al dan niet doorlopende- afsluitingen. Nog behouden balkonleuning in derde bouwlaag, tweede linkertravee. Rechthoekige muuropeningen met grotendeels vernieuwd schrijnwerk met kleine roedeverdeling bovenaan (westvleugel). Verschillende trappartijen leiden naar hoger gelegen hoofd- en zij-ingangen van het hotel en restaurant. De zijde van het Albertplein wordt benadrukt door een grote, sierlijk afgeronde inkompartij op een trappenpodium. Inkom langs de Elisabetlaan via trappenbordes in portiek onder zadeldak met verzorgd houtwerk. Enkele functionele omvormingen voor het inbrengen van handels- en horecadoeleinden, onder meer de opengewerkte kelderverdieping.

De indeling van het hotel is grotendeels bewaard, vooral wat de benedenverdieping betreft. De hoofdingang biedt toegang tot vijf aaneengeschakelde vertrekken die met dubbele, deels beglaasde deuren uitkomen op een brede gang, respectievelijk dienst doend als receptie, bridgezaal, eetzaal met aansluitend grote zitplaats met toog en restaurant. Aan de westzijde van de gang ligt een ontbijtzaal en een privé-gedeelte. Zij-ingang aan westzijde met vernieuwde receptie in rood en zwart marmer. De aankleding van de grote vertrekken op de benedenverdieping is zeer rijkelijk en van uiteenlopende stijl per ruimte.

Bridgezaal met neoclassicistische aankleding, zie onder kooflijst geschilderde wandlijsten met rozetmotief in de zwikken en stucornamentiek onder meer guirlandes. Wit marmeren schouw in neoclassicistische stijl met metalen haardplaat gedecoreerd met de voorstelling van een hoofd met laurierkrans en takken. Centraal hangt een kroonluchter met acht engelen, en wandarmaturen in aansluitende stijl.

Eetzaal in eclectische stijl met houten lambrisering en pilasters met bladkapiteel waartussen wandbespanningen in textiel met florale motieven. Daarboven decoratieve lijst in bas-reliëf met scheepstaferelen. Behouden parketvloer. Toegang tot de aansluitende zitplaats door middel van grote dubbele deur waarin fraaie glas-in-loodpanelen (niet gedateerd-gesigneerd) met heraldische figuratieve voorstellingen. De figuren worden geaccentueerd door zware loodverbindingen die bovenop de bestaande zijn gelegd.

Aansluitend zitplaats en bar in neo-Vlaamse renaissancestijl met decoratieve houten lambrisering met panelen tot op anderhalve meter hoogte. Geprofileerde houten deurstijlen met wortelmotieven en cartouches, glas-in-loodpaneel met voorstelling van de middeleeuwse schilder Hans Memling (circa 1430/40-1494) voor de Brugse Hallentoren, naar wie het hotel genoemd is. Originele parketvloer. Monumentale houten haard in neo-Vlaamse renaissancestijl. Wangen figuratief uitgewerkt in dragende naakte mannen- en vrouwenfiguur, geprofileerde haardbalk met grotesken waarboven vijf taferelen in hoogreliëf met figuratieve voorstellingen waartussen zuiltjes met onder meer cherubijntjes en kandelabermotief. Metalen haardplaat met voorstelling van leeuw en vrouw met zwaard. Vernieuwde haardvloer.

Restaurant met onder meer verdiept plafond en originele parketvloer. Tegenover het restaurant bevindt zich de ontbijtzaal. Rechthoekige ruimte met zuilen op de vier hoeken. Een fraaie natuurstenen trap met opengewerkte metalen balustrade leidt naar de bovenverdiepingen. Grotendeels vernieuwde hotelkamers geven uit op centrale gang. Fragmentarisch behouden originele parketvloer.