Villa zogenaamd "Dennenhul-Klimop" opgetrokken in 1910 naar ontwerp van architect Georges Verenghen, als oorspronkelijk clubhouse van het tweede golfterrein dat in 1912-1914 wordt aangelegd ten zuiden van de Zoutelaan, naar plannen van de gekende Britse golfontwerper H.S. Colt.

Eertijds door de Engelse golfspelers "Monkey House" genoemd. Gelegen op de hoge Blinckaertduin, met 16,5 meter boven de zeespiegel de op één na hoogste duin na de Hoge Hul (18.5 meter), behorend tot de Brabantste Panne. Heeft vrij dominerende ligging voor de omgeving, thans door aanplantingen minder zichtbaar vanop straat. Zogenaamd naar het "Binnenhof", een openlucht-animatieplein met onder meer park, openluchtzwembad, minigolf en boogschietstand, aangelegd in 1932, thans echter verdwenen.

Het clubhouse wordt in 1946 verkocht aan de "NV Etablissement Indian" uit Schaarbeek, waarna het duinhuis uitgebreid wordt aan de westzijde. In 1952 wordt de villa verdeeld in twee wooneenheden, in 1953 wordt ook het perceel opgesplitst waardoor de huidige perceelsgrenzen zijn vastgelegd. Het nummer 9 kent een verbouwing tot het huidig volume. In 1980 wordt het terras van deze woonst aangepast. Thans opgedeeld in drie woonsten, zie het oostelijk deel (nummer 11/13) is ingedeeld in boven elkaar gelegen wooneenheden.

Duinhuis in cottagestijl met integratie van Normandische stijlkenmerken, met goede inplanting op duintop. Voor het architecturaal concept is gebruik gemaakt van de natuurlijke nog behouden helling van het terrein, namelijk toegankelijk via de geïntegreerde slingerende trappartijen en plateaus, heden in breuksteen. Duinhelling heden aangelegd als tuin in terrasvorm, met hoogstammige aanplanting (dennen) waardoor minder zichtbaar vanop de straat (Binnenhof); bovenop en aan de voet van de helling voornamelijk bestaande uit gazon, deels omhaagd. Aan achterzijde verhard, zie oprijlaan.

Duinhuis van één bouwlaag en een in de duinhelling geïntegreerde kelderverdieping onder levendig dakenspel gekarakteriseerd door enkel uitgesproken overkragende wolfsdaken. Thans witgeschilderde en deels bepleisterde baksteenbouw met pseudo-vakwerk in de gevelvelden. Voorheen getypeerd door groot omlopend terras aan de west-, zuid- en oostzijde, opengewerkt op houten pijlers, dat een uniek zicht bood op de omliggende duinvlakte en golfterrein. Nog enigszins opengewerkt door centraal terras aan zuidzijde, toegankelijk via trappenbordes; betegeld en opengewerkt door witgeschilderde nieuwe betonnen pijlers waarop houten plafond onder lessenaarsdak. Gewijzigde grote rechthoekige muuropeningen met deels behouden schrijnwerk met kleine roedeverdeling en glas in lood bij nummer 11-13, volledig vernieuwd schrijnwerk bij nummer 9. Nieuwe inkom van nummer 9 aan westzijde. Garages aan noordzijde.

De indeling is door de opsplitsing in verschillende wooneenheden grondig gewijzigd. Naar verluidt aan zuidzijde voorheen grote bar en dansruimte, uitgevend op het brede terras aan de zuidzijde. Van de aankleding blijft het houtwerk op de benedenverdieping bewaard, voornamelijk bij nummer 9 : parketvloeren, houten binnendeuren onder meer met cassettemotief. De fraaie houten bordestrap is de oorspronkelijke trap van de oude golfclub; in de woonruimte blijft de originele haard bewaard, met onder meer decoratief uitgewerkte houten haardbalk (vogels, vegetale motieven).