Vrijstaande pittoreske woning met villakarakter met omringende tuin, volgens het kadasterarchief gebouwd in 1912 in opdracht van Marie Buysse-Dusarduyn, weduwe van Pierre Leonard, bewoner van de hoeve ernaast. Aan de achterzijde werd door de huidige eigenaar Van Hevele een woongedeelte bijgebouwd rond 1972 en het terras werd overdekt met een veranda. 

Het vrijstaande woonhuis van twee bouwlagen hoog is opgetrokken van rode baksteen in een stijl aanleunend bij de cottagestijl en met enige late invloeden van de art nouveau in de decoratieve detaillering. De voorgevel van het huis is asymmetrisch opgebouwd met verspringende volumes. Typerend voor de bouwperiode en de landelijke villastijl zijn het decoratief metselwerk door contrasterende kleureffecten van rode baksteen en witgele bakstenen rond de vensterbogen, in hoekstenen en banden, de overluifelde puntgevels met een brede overstek steunend op fraai gesneden consoles, en de dakvolumes met kunstleien. Witgeschilderd decoratief ijzerwerk met art-nouveau-inslag werd veelvuldig toegepast in de voorgevel, namelijk aan de beglaasde deur, als balkonleuning en voor de vensters van de puntgevels. De inkom bevindt zich in een portiek gevormd door het balkon van de bovenverdieping. De houten vleugeldeur heeft rijk gesmeed ijzerwerk voor de beglaasde bovenpanelen. De vensters met roedeverdeling in de bovenlichten zijn licht getoogd en worden afgesloten door rolluiken. Cementtegelpanelen onder de bovenvensters vervolledigen de decoratieve afwerking van de gevels.

Interieur

Het interieur bewaart goed zijn oorspronkelijke inkleding en stoffering. De oorspronkelijke plattegrond van de villa vertoont op de begane grond een kleine inkomhal en drie kleine vertrekken met een onderkelderde keuken in een achteraanbouw.

Het trappenhuis is voorzien van een driekleurige cementtegelvloer met stermotief, een houten trap met balusterleuning en geschilderde trappaal; glas-in-loodraampjes in de zijgevel met kleurrijke geometrische motieven verlichten de trap. Een beglaasde deur, gedecoreerd met een geëtst tafereel met een reiger in een waterplas, geeft toegang tot de erachter gelegen zit- en eetplaats. Het salon aan de voorkant van het huis heeft een plafond met stucwerk en beschildering met vier putti met bloemenslingers in de wolken. De decoratieve aankleding van het salonnetje is uitgevoerd in een op het neoclassicisme geïnspireerde stijl, zoals de kleine marmeren schouwmantel, de beschildering van de deur naar de hal met vazen en een dansende figuur, het deurstuk met putti in sepia en de beschildering van de dubbele, deels beglaasde deur naar de aanpalende eetkamer. De lambrisering is van geperst papier-maché. De aanleunende eetplaats heeft een over de vier muren doorlopend sierlijk geschilderd fries met sjabloon. De onderste paneeltjes in de beglaasde deuren zijn fraai beschilderd met bloemenvazen in art-decostijl. De eetplaats werd oorspronkelijk eveneens afgescheiden van de plaats rechts ernaast door een dubbele deur. Deze huidige zit-eetplaats is bijzonder door het omlopend fries beschilderd met jachttaferelen; de wandschilderingen zijn niet gesigneerd. Ook op het plafond is met sjablonen een omlopende fries geschilderd.