Voormalig landhuis, reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). In 1809 weergegeven op een plan voor de aanleg van een riolering. Het landhuis heeft dan een T-vormige plattegrond; er tegenover aan de overkant van een weggetje ligt een aanhorigheid. Ter hoogte van de aanhorigheid is het systematisch patroon van vijvers voor bleekweiden duidelijk zichtbaar, terwijl ter hoogte van het landhuis een systematische aanleg met rechthoekige stroken waarneembaar is (tuin). Op het primitief kadasterplan (1835) is het zeer duidelijk dat het geheel gelegen is tussen bleekweiden. In deze periode is A. Bischoff de eigenaar (1803-1864). Hij was lid van het Nationaal Congres (1830-1831) en eerste schepen en gemeenteraadslid. Later komt het in handen van de advocatenfamilie Hocedez. Op de kaart van W.J. Henry van 1850 en op de Poppkaart duidelijke parkaanleg. In 1851 omschreven als huis met hof. Het volume ten westen verdwijnt dan evenals de vermoedelijke vijver en het volume ten oosten wordt ingebouwd in een magazijn. Ernaast komt een textielfabriek in 1869 aangeduid als lijnwadenfabriek met ververij en werkhuis, in datzelfde jaar wordt tussen de panden en de Leie een bredere weg aangelegd waardoor de rooilijn wijzigt en de gebouwen deels verdwijnen, dit geldt ook voor de zuidkant van het woonhuis. In datzelfde jaar wordt het fabrieksgedeelte ook opgesplitst in het fabrieksgebouw met twee woonhuizen en een magazijn. Daarnaast blijft ook het herenhuis bewaard. Op een prentbriefkaart van 1894 staat op het fabrieksgedeelte geschilderd: "FABRIQUE DE PLAQUES PHOTOGRAPHIQUES LÉAUCOURT". In 1905 wordt het herenhuis ingepalmd als magazijn. Ook de twee huizen worden omgevormd tot fabriek voor weefsels. Omstreeks deze periode wordt het woonhuis afgebeeld op een prentbriefkaart met op het dak een groot plakkaat van wever J. Ghesquière. In 1916 verandert het magazijn (dit is landhuis) van bestemming. In 1916 wordt ten oosten van woonhuis een volume met afgeschuinde hoeken gebouwd (veranda), dat heden deels verdween voor de verbouwing van S. Beel (1989-1992). Eén van de kleine huisjes wordt ook gedeeltelijk heropgericht. In 1957 worden de twee huizen verkocht.

Dwars op de straat ingeplant landhuis van tien traveeën en twee bouwlagen onder pannen schilddak (nok loodrecht op straat). Symmetrisch opgevatte bepleisterde lijstgevel, met imitatiebanden voor de begane grond van het middenrisaliet, horizontaal gemarkeerd door doorgetrokken lekdrempel en waterlijst. Middenrisaliet van vier traveeën bekroond met dakkapel. Rechthoekige vensters, op de bovenverdieping van middenrisaliet bekroond met hoofdgestel, andere bovenvensters rondbogig. Houten T-ramen. Verankerde straatgevel met drie recente vensters op de begane grond. Op bovenverdieping achtergevel eveneens rondbogige vensters. Haakse aanbouw op tuingevel naar ontwerp van S. Beel van 1989-1992. Tuinaanleg naar ontwerp van K. Coremans.

Landhuis oorspronkelijk gelegen in uitgestrekt, later zogenaamd Kalotepark (park van de "Katholieke Burgerskring" of Klein Park), voorheen met vijver muziekkiosk en lusthof van de Cercle Musical en Choral, gesticht in 1868. Het lusthof met paviljoen en kiosk wordt verkocht door A. Renier aan H. Everaert die in 1909 de "Sté Anonyme pour l'Industrie du Froid", een ijsfabriek, opricht. In 1974 wordt de ijsfabriek gesloten, vervolgens gesloopt voor de bouw van Residentie Ten Broel (1978). In 1979 worden de laatste bomen van park geveld voor oprichting van het flatgebouw Ter Leie.