"Kasteel 't Hooghe" en park. Op het onbebouwd perceel wordt volgens de mutatieschets van 1844 een "kasteel" gebouwd, door F. Goethals-Delevigne; E. Van Hoonacker vermeldt als bouwdatum 1835. Volgens P. Debrabandere krijgt weduwe F. Goethals-Delevigne in 1884 de bouwvergunning voor het veranderen van de gevels van haar eigendom. Pas op de mutatieschets van 1958 worden de twee bow windows en het overluifeld terras toegevoegd. In 1962 toevoeging van aanbouwen ten oosten van het kasteel; het gebouw wordt dan omschreven als een recreatiehuis. Op de plaats van rozentuin in 18-19de eeuw molen, het "Stampkot", nog aangeduid op het primitief kadasterplan.

In oorsprong landhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder schilddak; sober middenrisaliet van drie traveeën onder driehoekig fronton. Rechthoekige vensters en één rondbogige deuropening, zie prentbriefkaart.

Heden onderkelderd landhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder leien mansardedak met dakkapellen, op houten kroonlijst. Geschilderde en bepleisterde lijstgevel met aanduiding van hoekblokken. Arduin voor onder meer sokkel, bordestrappen, doorgetrokken lekdrempels en waterlijsten. Middenrisaliet van drie traveeën. Ter hoogte van het middenrisaliet brede bordestrap met sokkels voorzien van gepolychromeerde, liggende sfinxen; links en rechts bow window. Het middenrisaliet wordt geritmeerd door pilasters met Dorisch kapiteel op de begane grond en Ionisch kapiteel op de bovenverdieping waarop het hoofdgestel rust. Over de breedte van het risaliet balkon met ijzeren hek. De drie centrale dakkapellen zijn gevat in de boven de kroonlijst doorgetrokken gevel. Op de begane grond rondbogige deurvensters (T-model), en korfbogige schuiframen in de bow windows; rechthoekige deurvensters op de bovenverdieping (houten T-model). Geriemde omlijsting voor de rechthoekige bovenvensters. Op achtergevel brede bordestrap die uitgeeft op verhoogd terras -ter hoogte van de drie centrale traveeën- onder luifel met sierlijke lamberkijn en rustend op gietijzeren zuilen.

Interieur. De kelder omvat onder meer ruimten met graatgewelven en met tongewelven. Opmerkelijk is de lambrisering met geglazuurde tegels met een leeuw in reliëf. Behouden lift uit het begin van de 20ste eeuw. Tevens dienstlift. Op de begane grond ten zuiden gang met marmeren vloer. Links en rechts zalen me later toegevoegde bow window en enkele empire-elementen. De middenzaal in eclectische stijl met onder meer empire-elementen behoudt een opmerkelijke aankleding van de wanden: lambrisering waarboven panelen met siermotieven en medaillons met geschilderde taferelen met vogels. Vleugeldeuren bekroond met supraporta verfraaid met bladmotieven. Deurpanelen verfraaid met urnen, lauriertakken en medaillons. Plafond op consoles, fries met rankwerk en menselijk gezicht; grote centrale rozet.

Het park rond het kasteel was oorspronkelijk aangelegd volgens de principes van de landschappelijke stijl. Tijdens de heraanleg van het park in het begin van de 20ste eeuw, werd de belevingswaarde van het park vanuit het kasteel terug centraal gesteld. De vista vanuit het kasteel zelf is dan ook bijzonder imposant en wordt vooral geleid door de inplanting van de verschillende boomgroepen. Vanaf het noordelijk bordes van het kasteel kijkt men uit over een brede schelpvormige gazonpartij die overgaat in de dieper gelegen vijver. Gazon en vijver vormen het centrale open geheel dat voorheen volledig omsloten was door een groene gordel met een aantal opvallende parkbomen en bomengroepen tussen het open centrale deel en de groene buitenwanden van het park. Een onverhard wandeltracé biedt een gevarieerde beleving tussen open en gesloten elementen van het park, gazon, solitaire bomen, de vijver en de verschillende bosschages die de buitenrand van het park afsluiten. Ten oosten van de vijver dekt een lichte verhevenheid een ijskelder af, die thans is ingericht als vleermuizenkelder en waarvan de ingang voorheen bezet was met natuursteenblokken. In de onmiddellijke omgeving van het kasteel ondersteunen enkele parkbomen het brede perspectief op de centrale open ruimte. Uitblinker hier is een nog vrij imposante, weliswaar behandelde iep (Ulmus sp.), die ondanks alles blijkbaar de iepenziekte heeft doorstaan. Voorts enkele variëteiten van esdoorn (Acer sp.), een Parrotia persica, een varenbeuk (Fagus sylvatica heterophylla complex), een Japanse noteboom (Ginkgo biloba). Tussen de ijskelder en het kasteel vinden we enkele zeer oude groene beuken en eiken. Tussen drie haagbeuken blijft enkel de sokkel over van een vroeger beeld. In het linker parkdeel resteert nog een deel van de aanleg van het voormalig wandelpark van de 19de-eeuwse aanleg, met verschillende bosquets met aucuba, hulst en taxus in de onderbegroeiing. Langs de oostzijde sluit een restant van de oude beukenhaag het park af. De betegeling rond het kasteel werd aangepast, waarbij de plantvakken naast de bordestrappen tevens met verharding werden opgevuld. Ten zuiden van het kasteel is thans het West-Vlaamse Rozarium ingericht door het Provinciaal Tuinbouwkomitee.