Traditioneel diephuis op de hoek van Prinsesstraat en Pieter van Hobokenstraat, daterend uit de 16de eeuw. Het hoekhuis van twee bij vijf traveeën omvat twee bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de Prinsesstraat, pannen). Recent gedecapeerd, is de puntgevel aan de Prinsesstraat, een aangepaste vroegere trapgevel, opgetrokken in bak- en zandsteenbouw met speklagen en hoekblokken, voorzien van smeedijzeren muurankers. De zijgevel aan de Pieter van Hobokenstraat werd volledig heropgebouwd bij het verwijderen van de kruiskozijnen en aanpassen van de vensterordonnantie in 1848, in opdracht van J.J. Witdoeck.

Puntgevel (Prinsesstraat) met verbouwde pui onder een recente puilijst, en aangepaste rechthoekige bovenvensters voorzien van hardstenen dorpels. Enkel de ordonnantie van de tweeledige geveltop is goed bewaard: rechthoekig drielicht met lager middenluik, kwartholle negblokken, druiplijsten en een omlopende waterlijst in de eerste geleding; erboven eenzelfde rechthoekig luik, een balkgat en de aanzet van een overhoeks topstuk. Lijstgevel (Pieter van Hobokenstraat) opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters, oorspronkelijk beëindigd met een klassiek hoofdgestel.

Op de hoek, Onze-Lieve-Vrouw met kind uit terracotta, hier geplaatst in 1922, ter vervanging van de vroegere, grotere Madonna met zwevende engelen en stralenkrans, die eind 1921 door een storm was beschadigd. De ouderdom of herkomst van het huidige beeld, dat in 1999 een restauratie onderging door Kim Raymakers, is niet gekend. Onze-Lieve-Vrouw staand op een maansikkel, draagt met beide handen het kind, dat met een vergulde kruisstaf de slang doorboort. De eveneens in 1922 vernieuwde sokkel, is zoals de oorspronkelijke versierd met een nu gevleugelde ossenkop, als verwijzing naar de huisnaam. Metalen luifel met vergulde lambrekijn, bolornament en kruis, en smeedijzeren lichtarm met lantaarn.