Villa in Duitse art-decostijl, zie compact vierkantig volume, cementering, schilddak met brede dakkapellen, venster en deuromlijstingen in groen gemarmerde tegels. Gelegen te midden van tuin die heden begrensd wordt door de Pieter de Coninckstraat, Stasegemsestraat en Graaf Gewijde van Namenstraat (aangelegd doorheen het perceel). Vormde oorspronkelijk het buitengoed van Bruneel de Montpellier (nummer 14). Circa 1900 wordt in de tuin het neogotische Sint-Antoniusziekenhuis opgericht, het blijft in gebruik tot 1978. In 1931 bouwvergunning voor twee woningen in opdracht van dokter E. Lauwers door architect Hermann Faulborn (Keulen), namelijk de conciërgewoning op de hoek met de Pieter de Coninckstraat verbonden via poort met de dokterswoonst. In 1933 bouw van afsluitingsmuur naar ontwerp van H. Faulborn. In 1979 wordt het ziekenhuis herbestemd als rustoord Dokter Emiel Lauwers. De vzw De Korenbloem sloopt in 1997 het neogotisch pand, poort en hoekpand, om een nieuw rustoord op te richten.

Nummer 13. Imposant dubbelhuis met gecementeerde lijstgevel verfraaid door het gebruik van talrijke groene elementen: dakpannen, koperen gootlijst, deur- en vensteromlijstingen, rolluiken en groen-wit gestreepte stoffen luifels. Inkomportiek overluifeld door balkon van loggia en voorzien van art-decoverlichting; tweede inkom onder luifel. Rondbogige en rechthoekige vensters. Tuinmuurtje van breuksteen met buisleuning, zelfde materiaal voor plint van woning.

Interieur in art deco, met name sanitair, zie groene wandbetegeling en traphal. Voorts Engelse inrichting, zie houten lambrisering, plafond afgelijnd door middel van wijnranken.

Nummer 12. Neoclassicistisch, bepleisterd landhuis met directoire interieur. Toevoeging van bovenverdieping in tweede helft 20ste eeuw. In 2001 brand, met grote schade aan interieur tot gevolg.

Engelse landschapstuin met restant van Groeningebeek, uitgediept in opdracht van E. Lauwers om er een vijver van te maken.