Meergezinswoning in neotraditionele stijl op een geknikt perceel tussen Rosier en Vleminckveld, opgetrokken in opdracht van de heer H. Winnepenninckx, naar een ontwerp door de ingenieur-architect Jan De Mol uit 1952. Voor de bouw werd het traditionele diephuis genaamd "de Voetboghe" gesloopt, een pand met trapgevel uit de eerste helft van de 17de eeuw aan de Rosier. De gereconstrueerde trapgevel is een kopie van de oorspronkelijke opstand, met een extra bouwlaag.

Jan De Mol ging onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog met zijn praktijk van start, en realiseerde samen met de architect Renaat Braem tussen 1955 en 1971 de sociale hoogbouwwijk Sint-Maartensdal in Leuven.

Rijwoning van twee traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak. Trapgevel van zeven treden met overhoeks topstuk, met een parement uit bak- en natuursteen, gemarkeerd door een hoge plint, druiplijsten, speklagen en smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. Rondboogdeur met diamantkopsleutel en -imposten, en registers van kruiskozijnen, getralied op de lage begane grond. In de geveltop drielicht samengesteld uit een rondbogig middenvenster met diamantkopsleutel en -imposten, tussen blinde, rechthoekige zijlichten met druiplijst; hogerop een steigergat.

Ontsloten door een centraal ingeplante traphal, biedt de begane grond volgens de bouwplannen ruimte aan de inkom en de garage, en de bovenverdiepingen aan eenkamerflats met keuken en badcel.

Gereconstrueerde trapgevel (zeven treden + overhoeks topstuk); mogelijk kopie van het vroegere huis, zogenaamd "de Voetboghe" uit de eerste helft van de 17de eeuw. Twee traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak. Parement van bak- en zandsteen gemarkeerd door een hoge plint, druiplijsten, speklagen en ankers. Top met drielicht en steigergat; eerstgenoemde met rondboogvormig middenvenster en rechthoekige blinde zijvensters. Voorts, kruiskozijnen. In pui: rondboogdeurtje in zandstenen omlijsting met diamantkopsleutel en dito imposten.