Historische hoeve "Goed te Coucx". De oudste naamvermelding dateert van 1493. Het gaat om "te Coucx", genoemd in een contract waarin Frans Coucke als bewoner wordt aangeduid.

Het goed wordt ook in tal van 16de-eeuwse documenten vermeld. Uit 1537 dateert een uitvoerige beschrijving van de hoeve, de grootte van de landerijen en de verschillende gebouwen. Op dat moment is de hof 37 bunder of circa 52 hectare groot, is met een walgracht omgeven en bezit een paardenstal en een duiventoren. De aanwezigheid van die duiventoren wijst op het belang van de hoeve. Ook in de 17de eeuw wordt de hoeve talrijke malen vermeld. In 1644 wordt het goed vermeld als een "behuusde hofstede en bewalde hofstede genaemt te coucx". Het document verwijst naar een walgracht, poort, oude mote en boomgaard.

In de 18de eeuw raakt de naam van de hoeve in onbruik, ze wordt evenwel vermeld in 1730 als "een schone behuysde ende beplante hofstede".
De Ferrariskaart (1770-1778), de Atlas der Buurtwegen (1843) en recente kadasterplannen tonen dat de hoeve vrijwel ongewijzigd bleef tot 1953. De historische kaarten tonen een omwalde site met losse bebouwing. Door de aanleg van de autosnelweg ging een deel van de gronden verloren voor de landbouw.

Heden is het een hoeve met losstaande bakstenen bestanddelen gegroepeerd rond een deels gekasseid erf. De omwalling werd deels bewaard en wordt ten oosten aangeduid door wilgen. Pannen bedaking.

Oostelijk erfoprit gemarkeerd door opmerkelijk 18de-eeuws poortgebouw. Verankerde baksteenbouw verfraaid door het gebruik van natuurstenen hoekblokken (Doornikse kalksteen). Licht overkragend pannen (Vlaamse) zadeldak met houten sierlijst. Rechthoekige poortdoorgang met rechts een segmentbogige deurtje met erboven beglaasde nis bekroond door witgeschilderd kruismotief.

Ten westen van het erf langgestrekt 18de-eeuws boerenhuis. Lage, witgekalkte verankerde baksteenbouw onder pannen zadeldak (mechanische pannen) met dakkapel en vierkant klokkentorentje op de nok. Evenwichtig opgebouwde lijstgevel van één bouwlaag en zeven + twee traveeën (vermoedelijk later toegevoegd). Centraal, licht getoogde deuropening met bovenlicht en bordes. Dito vensters met luiken. Schrijnwerk met grote roedeverdeling. Achtergevel gekenmerkt door twee opkamertraveeën. Zuidgevel volledig bekleed met pannen.

Ten zuidwesten van het erf langgestrekte stalvleugel met koeienstal, voederkot en stalling voor kleinvee. Baksteenbouw onder licht overkragend zadeldak bekleedt met Vlaamse pannen. Drie later toegevoegde dakkapellen. Lijstgevel geritmeerd door vijf segmentbogige deuropeningen. Voederkot en stal voor kleinvee overwelfd door troggewelfjes tussen ijzeren I-balken.

Ten zuidwesten éénledig wagenkot, thans dienst doende als overdekte mestvaalt. Puntgevel bekleed met horizontale plankenbeschieting. Interieur met balklagen met ertussen "diltepersen".

Ten oosten dubbele dwarsschuur met rechts (zuiden) geïncorporeerde paardenstal. Links sporen van aandak (?). De zuidelijke hoek van de straatgevel heeft een afgesnuite hoek.

De noordoostelijke vleugel met L-vormige plattegrond wordt gekenmerkt door de verschillende functies die de vleugel herbergt. In oorsprong drie afzonderlijke gebouwen die door recentere volumes met elkaar verbonden zijn. De vleugel omvat een wagenkot (thans dienst doende als stal), een voormalig tweeledig bakhuis met bewaarde schoorsteen en varkensstal (nu garage).