Traditioneel diephuis van drie traveeën en oorspronkelijk twee bouwlagen onder een zadeldak, uit de tweede helft van de 16de eeuw of de eerste helft van de 17de eeuw. De slotenmaker Jean Pierre Egide Buisseret liet in 1840 de ordonnantie pui aanpassen met rechthoekige deur- en vensteropeningen. Daarbij verdwenen de rondboogdeur met bovenlicht van het type 'diamantpoortje' in de rechter travee, evenals de aanpalende kozijnen en het kelderluik. In 1850 volgde het aanpassen van de vensters van de eerste verdieping, die werden verlaagd en van lekdrempels voorzien. Het rechthoekige drielicht met lager middenluik in de eerste geleding van de geveltop, maakte bij deze ingreep plaats voor een lager geopend register van drie rechthoekig vensters met lekdrempels.

Het pand onderging een ingrijpende renovatie als onderdeel van een woonproject dat ook het aanpalende pand omvat, naar een ontwerp door de architecten Nico Verheyden en Winfrid G.L. Nuyens uit 1995. Daarbij werden de ordonnantie van de trapgevel aangepast en de top gereconstrueerd, met behoud van één of meer balkenlagen in het interieur.

Bepleisterde en beschilderde trapgevel van oorspronkelijk zeven treden met een overhoeks topstuk, vandaag acht treden met een bolornament op het topstuk, vermoedelijk in bak- en zandsteenbouw verankerd door muurankers waarvan met gekrulde spie. Aangepaste rechthoekige vensters met lekdrempel, en verbouwde pui.