Pakhuis, de bewaarde linker- helft van een geheel van twee gekoppelde panden, gebouwd in opdracht van de ondernemer en politicus Jean Félix François Van den Bergh-Elsen, naar een ontwerp door de architect Frans J.H. Bex uit 1873. De heer Collin-Van der Borght liet begin 1903 een verdieping toevoegen naar een ontwerp door de architect Eugène Dieltiëns uit eind 1902. Het rechter pand (nummer 9) is vermoedelijk al in 1960 verdwenen.

Jean Félix François (Jan) Van den Bergh-Elsen (Antwerpen, 1807-Antwerpen, 1885), was een zoon van de jeneverstoker Jean-Jacques van den Bergh-Aerts. Hij huwde met Henriette Elsen (°1814), dochter van de scheeps- en effectenmakelaar Henri J. Elsen. Hun dochter Henriette Mayer-van den Bergh zou na de dood van haar zoon Fritz het Museum Mayer van den Bergh oprichten. Jan Van den Bergh, reder-scheepsmakelaar (Van den Bergh Fils), bestuurder van de stokerij-brouwerij La Cloche (Van den Bergh & Cie) en consul van Griekenland, werd in 1862 verkozen tot senator voor het arrondissement Antwerpen, eerst van de Liberale en vervolgens van de Meetingpartij. Hij zetelde langdurig als provincieraadslid, gemeenteraadslid, en schepen van Antwerpen, en was in 1871-1872 waarnemend burgemeester.

Het pakhuis Van den Bergh-Elsen maakt deel uit van het latere oeuvre van Frans J.H. Bex, architect van het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen. Over de bouwprojecten die hij in deze functie tot stand bracht is weinig bekend. Als privé-architect realiseerde hij met name tijdens de jaren 1850 enkele voorname neoclassicistische hotels, en voerde verbouwingen uit aan meerdere van de meest prestigieuze patriciërswoningen in de stad.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat het gebouw twee bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat). De puntgevel op schouderstukken heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, verankerd door smeedijzeren muurankers onder de daklijst. Van blauwe hardsteen is gebruik gemaakt voor de plint, de posten van de begane grond en de lekdrempels. Getoogde poort tussen zijdeuren in de pui. Getoogde muuropeningen met lekdrempel en oorspronkelijk houten luiken op de bovenverdieping en in de geveltop. Deze wordt in de tweede geleding geopend door een rondboogvenstertje.

Het interieur zou oorspronkelijk een structuur hebben van houten moerbalken op gietijzeren kolommen.