Burgerhuis in neoclassicistische stijl, in oorsprong een pakhuis horend bij het hotel Frankrijklei 80, gebouwd in opdracht van de tabakhandelaar Florent Van Nyen-De Winter. Dit laatste besloeg oorspronkelijk ook het rechts aanpalende perceel. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Zoon Emile Van Nyen, eveneens tabakhandelaar, liet de linker helft van het pakhuis in 1891 tot zijn huidige vorm verbouwen door de architect Ernest Pelgrims, met toevoeging van een tweede verdieping.

De verbouwing Van Neyen behoort tot het vroegst gekende realisaties van Ernest Pelgims, die actief was vanaf omstreeks 1890, tot zijn overlijden in 1927. Zijn residentiële architectuur, aanvankelijk in neo-Vlaamserenaissance-stijl of het conventionele neoclassicisme, evolueerde tijdens de jaren vóór de Eerste Wereldoorlog naar een vrij pompeuze beaux-artsstijl.

Met een gevelbreedte van vier traveeën, omvat de rijwoning met dubbelhuisopstand drie bouwlagen onder een zadeldak. Oorspronkelijk bepleisterd en beschilderd, belijnd door waterlijsten en schijnvoegen op de begane grond, rust de vandaag gedecapeerde lijstgevel op een plint uit blauwe hardsteen. Van het oorspronkelijk pakhuis resten de puilijst, kordonvormende lekdrempels, en sporen van ontlastingsbogen op de eerste verdieping. Het betrof een opstand in baksteenbouw belijnd door platte banden, twee bouwlagen hoog en zes traveeën breed, met registers van steekboogopeningen geaccentueerd door sluitstenen, poorten in de tweede en derde travee, en twee houten dakkapellen. De huidige opstand is opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, oorspronkelijk in geriemde omlijsting, op de eerste verdieping geaccentueerd door oren en casementen in de borstwering, op de tweede verdieping met onderdorpels. Een klassiek hoofdgestel met casementen in de fries en een houten kroonlijst op klossen vormt de gevelbeëindiging.