Pakhuis gebouwd in opdracht van de heren Spruyt en Lejeune, naar een ontwerp door de architect Frans J.H. Bex uit 1856. Het pand incorporeert in de rechter travee de open doorgang van de bestaande Halfmaangang, waarvan resterende huisjes sporen vertonen van een oude kern.

Het pakhuis Spruyt en Lejeune behoort tot het rijpe oeuvre van Frans J.H. Bex, die verbonden was aan het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen. Over de bouwprojecten die hij in deze functie tot stand bracht is weinig bekend. Als privé-architect realiseerde hij met name tijdens de jaren 1850 enkele voorname neoclassicistische woningen, en voerde verbouwingen uit aan meerdere van de meest prestigieuze patriciërswoningen in de stad.

Met een gevelbreedte van zes traveeën omvat het pakhuis drie bouwlagen onder een complex zadeldak met kruisende nok. Van de gecementeerde lijstgevel met hardstenen plint is de rechter travee gedecapeerd. De opstand beantwoordt aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters met latei en lekdrempel, oorspronkelijk getralied op de begane grond. Rechthoekige poort in vlakke hardstenen omlijsting in de derde travee.

De getoogde doorgang met hardstenen posten in de rechter travee, vormt de toegang tot de zogenaamd "Halfmaangang". Diepe gekasseide L-vormige gang afgelijnd door de hoge zijgevels van pakhuizen. Achteraan nog enkele eenvoudige huisjes met oude kern, aangegeven door muurankers.