Neoclassicistische tuinmuur van de vroegere Berg van Barmhartigheid, gebouwd naar een ontwerp door Frans J.H. Bex uit 1857. Deze voerde de werken uit als architect van het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen, waartoe de instelling destijds behoorde. Over de bouwprojecten die hij in deze functie tot stand bracht is weinig bekend. Als privé-architect realiseerde hij met name tijdens de jaren 1850 enkele voorname neoclassicistische woningen, en voerde verbouwingen uit aan meerdere van de meest prestigieuze patriciërswoningen in de stad.

De bepleisterde en beschilderde tuinmuur met een plint en risaliet uit blauwe hardsteen is slechts fragmentair bewaard. Oorspronkelijk vijf traveeën breed, beantwoordde de compositie aan een volkomen symmetrisch opzet gemarkeerd door hoekrisalieten met respectievelijk een rondboogvenster en -poort. Volgens de bouwplannen waren de tussenliggende traveeën opgedeeld door drie brede casementen, en vormde een doorlopende balustrade met siervazen op de postamenten de bekroning van het geheel. De uitgevoerde tuinmuur bestond uit beide hoge risalieten met een attiekbalustrade, en lagere tussenliggende traveeën met een pilastergeleding, imitatiebossage, een hoofdgestel en een balustrade met siervazen. Wat rest is het door ingediepte pilasters gemarkeerde linker risaliet uit blauwe hardsteen, waarbinnen een geprofileerde rondboog met sluitsteen en paneelwerk in de zwikken, geopende door een getralied rondboogvenster, en afgewerkt met een gestrekte waterlijst. Hierbij sluit nog één muurvak met imitatiebossage aan, en de twee ingediepte, hardstenen pilasters van het middenvak, dat later werd opengebroken voor een inrijpoort.