Neoclassicistisch burgerhuis met een traditionele kern die minstens opklimt tot de 17de eeuw. Het betrof oorspronkelijk een diep- of breedhuis van slechts twee bouwlagen hoog, waarvan in het interieur de balkenlagen bewaard zijn. Het pand werd in de vroege 19de eeuw aangepast met een middenportaal, gevat in een hardstenen omlijsting met imposten en waterlijst (verdwenen). De weduwe Lauwers-Vermaelen liet in 1867 door de architect François Baeckelmans op de eerste verdieping de vensters verlagen, een ijzeren balkon boven het middenportaal en ijzeren parapetten toevoegen. Vervolgens verhoogde Louis Baeckelmans het pand datzelfde jaar met een derde bouwlaag. De houten winkelpui werd in 1877 aangebracht naar een ontwerp door de aannemer Gerardus Johannes Van den Berghe uit 1876. De opdrachtgever van deze laatste ingreep valt niet uit het bouwdossier af te leiden.
De verbouwing van het huis Lauwers-Vermaelen is een gezamenlijke realisatie van de broers François en Louis Baeckelmans. Louis maakte vermoedelijk in 1863 zijn debuut en overleed in 1871 op 36-jarige leeftijd. Als zijn belangrijkste ontwerpen gelden de neogotische Sint-Amanduskerk uit 1869-1874 in de Van Kerckhovenstraat, en het eclectische Gerechtshof uit 1871-1874 aan de Britselei, die door François werden voltooid. Deze was als architect actief van vermoedelijk midden jaren 1850 tot zijn overlijden in 1896. In zijn eigen ontwerpen verruilde hij het conventionele neoclassicisme al in een vroeg stadium voor de pittoreske neo-Vlaamserenaissance of de neogotiek. Tijdens de latere jaren 1880 ontwierp François Baeckelmans het grauwzustersklooster in de Lange Sint-Annastraat, het redemptoristenklooster aan het Hopland en het Instituut Onze-Lieve-Vrouw aan de Amerikalei. Tot zijn laatste realisaties behoort de Sint-Rochuskerk met pastorie te Deurne.
Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak (leien). De bepleisterde beschilderde lijstgevel beantwoordt aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige en haast vierkante bovenvensters, met geprofileerde dagkanten en individuele lekdrempels; gietijzeren parapetten op de eerste verdieping. Een klassiek hoofdgestel met casementen in de fries en een houten kroonlijst met tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Klassieke houten winkelpui met zijportaal, bewerkte pilasters, een breed entablement onder een kroonlijst op klossen en tandlijst, en een hardstenen plint.
Auteurs: Braeken, Jo
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Braeken J. 2018: Neoclassicistisch burgerhuis [online], https://id.erfgoed.net/teksten/280917 (geraadpleegd op ).
Breedhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak (leien) te dateren in het derde kwart van de 19de eeuw. Bepleisterde beschilderde lijstgevel met rechthoekige naar boven toe verkleinende vensters op lekdrempel van arduin. Smalle gietijzeren leuningen op de hoofdverdieping. Neoclassicistische houten pui op sokkel van arduin met twee uitstalramen en deur uiterst rechts, gemarkeerd door bewerkte pilasters en hoofdgestel.
Bron: DE MUNCK-MANDERYCK M., DECONINCK-STEYAERT R. & PLOMTEUX G. met medewerking van LINTERS A. 1979: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nb, Brussel - Gent.
Auteurs: Plomteux, Greet; Steyaert, Rita; Manderyck, Madeleine
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Plomteux G. & Steyaert R. & Manderyck M. 1979: Neoclassicistisch burgerhuis [online], https://id.erfgoed.net/teksten/6296 (geraadpleegd op ).