Samenstel van twee spiegelende neo-Vlaamserenaissance-enkelhuizen, die samen de illusie geven één grote woning te zijn. De burgerhuizen werden in 1884 ontworpen door J.F. Jacobs voor weduwe Van Hooydonck-Klauwers. Door de opvallende gevel vormt de woning één van de blikvangers in de als stadsgezicht beschermde gevelrij van nummers 2 tot 26.

Rood bakstenen gebouw van drie traveeën en drie bouwlagen onder pannen zadeldak op hoge arduinen plint met getoogde keldermonden. Centrale deurtravee met houten geprofileerde kroonlijst, geflankeerd door de venstertraveeën met uitgewerkte getrapte geveltoppen. De gevel is opgebouwd rondom de centrale deuren, die samen in één opvallende omlijsting zijn gevat. Rechthoekige deuren in natuurstenen lijst; boogveld in geblokte omlijsting, opgevuld met decoratief neo-Vlaamserenaissance-stucwerk onder meer wortelmotief en rolwerkcartouche. Centraal op de tweede bouwlaag, twee smalle gekoppelde vensters onder gebroken gebogen fronton. Zijtraveeën met op elke verdieping een drielicht in natuurstenen kozijnen.

Twee symmetrische enkelhuizen, die een gevelwand vormen, van drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldaken (pannen) (nok haaks op straat) in een eclectische, neorenaissancistisch geïnspireerde stijl uit het eerste kwart van de 20ste eeuw.

Bakstenen parement op arduinen plint met getoogde keldermonden. Centraal poortrisaliet met rechthoekige deur onder blind boogveld met geblokte omlijsting en decoratief stucwerk; op de tweede bouwlaag twee smalle gekoppelde vensters onder gebroken gebogen fronton. De zijtraveeën met op elke verdieping een drielicht zijn boven de daklijst verhoogd met twee puntgevels met getrapte bekroning (drie treden + topstuk), rustend op Ionische halfzuiltjes.