Op de hoek van de Waalsekaai met de Scheldestraat ontwierp bouwmeester Aloïs Scheepers een viertal handelspanden met appartementen op de verdiepingen voor Raphaël Napoléon Fantini (°Rimini, 1842). Deze Italiaanse koopman vestigde zich in 1873 vanuit Buenos Aires te Antwerpen, samen met zijn echtgenote Thérèse Marie De Leenheer (°Mechelen, 1847). Het echtpaar betrok het hoekpand in januari 1884, en baatte er een winkel uit in kleding voor zeelui, tabak en sigaren.

Het hoekpand ontwierp Aloïs Scheepers in 1883 in een fantasierijke neo-Vlaamserenaissance-stijl. In vergelijking met het oorspronkelijke ontwerp is het huidige pand veel detaillering verloren. De keuze voor neo-Vlaamserenaissance als bouwstijl en de combinatie van een handelsgelijkvloers met appartementen op de verdiepingen, maakt het pand echter nog steeds een sprekend voorbeeld van de architectuur die de buurt rond de Zuiderdokken eind 19de eeuw typeerde. Oorspronkelijk hoorde het nu verbouwde nummer 34 ook bij het ontwerp, met een gevel die aansloot bij het hoekpand en een houten winkelpui op de begane grond. De neoclassicistische woon- en winkelhuizen op nummers 30 en 32 werden in 1884 toegevoegd aan het ensemble, maar kregen een veel eenvoudiger, neoclassicistische gevel. Nummer 30 kreeg ondertussen een nieuwe, vlakke gevel.

Het hoekpand telt respectievelijk één, een afgeschuinde hoek en twee traveeën en vier bouwlagen onder zadeldak. De lijstgevels zijn afgelijnd met een fraaie houten kroonlijst en tandlijst op klossen en gekoppelde consoles. Op de begane grond toont het ontwerp rechthoekige winkelpuien met geprofileerde pilasters, gevat onder een brede puilijst waarboven een over de volledige gevel doorlopende balkonleuning. Enkel de indeling en de hardstenen plint bleven bewaard. Overeenkomstig de neo-Vlaamse renaissance bouwstijl, kreeg de bovengevel een parement van baksteen en witgeschilderde speklagen. De rechthoekige vensteropeningen zijn gevat in een gestucte omlijsting met sluitstenen. De hoektravee is geaccentueerd door een erker, balkon en puntgeveltje. De detaillering van het houtwerk en het topornament verdwenen echter. De twee aansluitende winkelhuizen uit 1884 tellen elk twee traveeën en vier bouwlagen onder leien mansardedak met twee grote dakvensters met driehoekige frontons. Enkel bij nummer 32 is de oorspronkelijke neoclassicistische gevelafwerking bewaard, zij het dat de houten winkelpui verdwenen is. De bovengevel is bepleisterd en witgeschilderd, afgelijnd met een houten kroonlijst op klossen en tandfries, kordonlijsten en doorlopende onderdorpels, regelmatig geplaatste rechthoekige vensteropeningen in omlijsting met versierde sluitsteen, imitatievoegen op tweede bouwlaag, fijne ijzeren borstweringen.