Dit opvallende eclectische burgerhuis is net als de twee naastgelegen woningen op nummers 209 en 211 gebouwd naar ontwerp en voor eigen rekening van aannemer Fréderic Masson. Hoewel het een paar jaren later is gebouwd dan de twee buurhuizen, namelijk in 1904, vertoont het dezelfde kenmerken: de lijstgevel van de woning krijgt door een parement dat voor een groot deel met hardsteen is bekleed, een rijk, statig karakter.

Burgerwoning van vier bouwlagen en drie traveeën onder plat dak. De eerste bouwlaag is opvallend laag gehouden, omdat het enkel dienstruimtes herbergt. De begane grond werd als sokkel van de woning geconcipieerd en is daartoe voorzien van een zwaar geblokt hardstenen parement, met een centraal entablement met driehoekig fronton op zware consoles. De brede poort geeft toegang tot een gang die destijds het inmiddels gesloopte koetshuis met paardenstal achterin de tuin ontsloot.

De verdiepingen hebben een parement van beschilderde baksteen met hardsteen voor speklagen, kordons en versierde lateien. Ook het centrale vensterrisaliet is volledig bekleed met een geblokt hardstenen parement. Oorspronkelijk werd de gevel bekroond door een boven de kroonlijst uitkomende cartouche met jaartal waarboven een rond fronton, geflankeerd door een balustrade met gekruld ijzerwerk. Hiervan werd enkel de cartouche behouden. Rechthoekige muuropeningen met nieuw schrijnwerk; bovenvensters met ijzeren leuning. De blinde boogvelden van de bovenvensters werden wellicht bij de wijziging van de bovenverdieping kleurrijk versierd; G. Plomteux en R. Steyaert menen dat het om een faiencedecor gaat. Volgens de notities van deze auteurs is in deze woning een interessant interieur bewaard.

Tot het oorspronkelijke bouwprogramma behoorde een koetshuis met paardenstal achteraan op het perceel. Deze eenlaagse baksteenbouw in eclectische stijl, werd gekenmerkt door een hoog mansardedak met oeil de boeuf en vorstkam en een rond hoektorentje met peerspits en windwijzer.