De buurt van het Centraal Station groeide sinds het einde van de 19de eeuw uit tot een drukke uitgaansbuurt, met talrijke cinema’s, veel cafés en horeca. Clubhuis Claridge is een luxueuze feestzaal in exclusieve art deco, gebouwd in opdracht van R. Ancarani, vlakbij wonende in de Statiestraat 1. Het ontwerp werd getekend door architect Adolphe Van Coppernolle in 1930.

Deze architect voerde in 1923 al een verbouwing uit aan de woning van Ancarani in de Statiestraat. Hoewel over Van Coppernolle weinig is geweten, realiseerde hij met dit clubhuis één van de meest opvallende en gaaf bewaarde voorbeelden in de Antwerpse vrijetijdsarchitectuur. In de bouwdossiers van het stadsarchief zijn ruim 150 dossiers van deze architect te vinden van 1904 tot 1942. Met uitzondering van de verbouwingen aan de Noorse Zeemanskerk en de bouw van een magazijn, gaat het vooral om woningen voor de burgerij. Hij voert daarbij ook tientallen verbouwingen uit aan bestaande woningen. Voor de Eerste Wereldoorlog ontwerpt hij huizen voor de burgerij in zowel neoclassicistische stijl als beaux-artsstijl en art nouveau, met cottage-invloed. Telkens gaat het om met zorg van ornamentiek voorziene woonhuizen. Tijdens het interbellum kiest van Coppernolle resoluut voor de art deco, ook voor bescheiden rijhuizen. Clubhuis Claridge weet hij als een orgelpunt van zijn art-decofase uit te werken. Zowel qua gevel als op vlak van interieuraankleding wordt het pand getypeerd door en grote stijlzuiverheid en een rijk materiaalgebruik, wat het pand een zeer luxueuze sfeer meegeeft.

Het bouwdossier voor clubhuis Claridge bevat de aanvraag van de sloop van een garage en het optrekken van een nieuwbouw op een perceel tussen de Anneessens- en de Van Ertbornstraat, met in de eerste straat de opvallende art deco voorgevel en in de Van Ertbornstraat een achtergevel in een aansluitende, maar veel soberder stijl. Deze gevel is nu uit het straatbeeld verdwenen. Het gebouw werd gerealiseerd door de Antwerpse aannemers Lecluyse en zonen, die het project op twee en een halve maand afwerkten.

Het gaat om een gebouw op een langwerpige, rechthoekige plattegrond, met een breedte van ruim zeven meter. Het pand is volledig onderkelderd, met een grote wijnkelder, stookruimte en kolenkelder en vooraan sanitair. Via de centrale voordeur bereikt men de smalle inkomhal, met links een vestiaire en rechts de traphal naar het appartement op de tweede verdieping en naar de toiletten in de kelder. Door een ruime twee verdieping tellende trapzaal en een bar bereikt men de achter liggende grote feestzaal, ruim zestien meter lang en de volledige breedte van het gebouw innemend. De zaal wordt verlicht door een breed venster in de achtergevel in de Van Ertbornstraat. Via de rijk versierde trapzaal bereikt men een tweede feestzaal op de eerste verdieping. Aan straatkant vinden we op deze verdieping een secretariaat bestaande uit twee boven elkaar liggende bureaus; achteraan het gebouw de toiletten. De bovenverdieping van het gebouw wordt ingenomen door een duplexappartement met werkkamer, hal, badkamer, toilet, salon, eetkamer, keuken en twee slaapkamers.

De opvallende façade in de Anneessensstraat kreeg een natuurstenen parement met overkragende kroonlijst en een geaccentueerde middentravee. Op de eerste bouwlaag een centrale toegang met afgeschuinde hoeken waarin een prachtige beglaasde vleugeldeur met art deco smeedwerk. Op de eerste verdieping worden de twee kantoren verlicht door een breed deurvenster, eveneens met afgeschuinde hoeken, geflankeerd door cannelures bekroond door gestileerde rozen. Ook dit deurvenster, met groot bovenlicht, is voorzien van zeer fijn smeedwerk in zuivere art deco. Apart, waaiervormig balkon met lage ijzeren leuning. afgeronde balkonplatform met lage ijzeren leuning. Op de derde bouwlaag, waar zich het ruime duplexappartement bevindt, wordt de gevel door vier smalle, verticale vensterregisters geopend, waar opnieuw het art deco smeedwerk opvalt. Deze verdieping is geaccentueerd door hoeklisenen met gestileerd roosmotief. Het kleurrijke oorspronkelijke glas in lood is verdwenen.

Zowel in de inkomhal, de trapzaal, de bar en de beide feestzalen kreeg het clubhuis een exuberante aankleding, met geschakeerde vloeren en parketvloeren, lambriseringen en grote wandschilderingen. Deze interieuraankleding zou nog steeds bewaard zijn.