Deze twee grote neoclassicistische huizen werden rond 1868 gebouwd als een samenstel van twee identieke woningen van vier traveeën en drie bouwlagen onder mansardedaken met fraai versierde dakvensters. De rechter woning werd met een bouwlaag verhoogd en kreeg een nieuwe gevelbezetting om deze verbouwing te maskeren. Van de linker woning werd de begane grond volledig gewijzigd, maar de bovengevel bleef authentiek.

Het ontwerp werd getekend door architect Ferdinand Hompus voor Guillaume Meurisse-Lambo, die hij tot zijn vaste klanten mocht rekenen. Guillaume Meurisse was de zoon van Adolphe Meurisse, de oprichter van de gelijknamige Antwerpse chocoladefabriek, en werkte ook in deze zaak. Tussen 1868 en 1888 vinden we in het stadsarchief van Antwerpen tien bouwdossiers terug die Hompus opmaakte op naam van Meurisse-Lambo, waarvan de laatste op naam van mevrouw Lambo, die in 1888 weduwe werd. In tegenstelling tot de rijk gedecoreerde bouwstijl van zowel het herenhuis Meurisse in de Quellinstraat als van de woning waarin Hompus later zelf ging wonen in de Van Ertbornstraat, kregen de twee panden in de Appelmansstraat een vrij eenvoudige aankleding. Dat doet ons vermoeden dat het hier opbrengstwoningen betreft, wellicht opgedeeld in een appartement per bouwlaag.

Het betreft twee woningen van vier traveeën en drie/vier bouwlagen met bepleisterde en beschilderde lijstgevels op arduinen sokkel met keldervensters. Beide huizen hebben een breed bel-etagebalkon, dat bij nummer 19 authentiek is, met fraaie smeedijzeren leuning steunend op consoles met bladmotief. Segmentboogvensters in bandomlijsting met rocaillesleutel. Op nummer 17 werden de bovenramen bewaard, met ijzeren borstweringen. Op nummer 19 een houten vleugeldeur met panelen en hoog segmentbogig bovenlicht met radvormige roedeverdeling. Interieur van traphal en neoclassicistische salons op nummer 19 zijn bewaard.