In 1886 dient de Antwerpse aannemer P. De Coninck een bouwaanvraag in voor de bouw van een ensemble van twee burgerhuizen in neo-Vlaamserenaissance-stijl. Het betrof twee woningen van drie traveeën en twee bouwlagen op een hoog souterrain, met mansardedaken die centraal door een dakvenster met fronton en topstuk werden bekroond. De twee woningen waren gelijkaardig opgebouwd en afgewerkt, maar verschilden in detaillering, onder meer de omlijsting van de deur. De rechter woning (9) werd onherkenbaar verbouwd, de linker woning werd met een verdieping verhoogd, waardoor het oorspronkelijke mansardedak met dakvenster verdween; een garage verving het souterrain.

De lijstgevel heeft een parement van bak- en natuursteen, een materiaalgebruik dat typisch is voor de neo-Vlaamse renaissance. Horizontaal belijnende speklagen, lijsten en kroonlijsten. De nadruk ligt op het neorenaissancistisch omlijst middenvenster met hermen (man en vrouw), wortelmotieven, waterlijst en balkon. De voordeur is eveneens met een neorenaissance omlijsting versierd, met typische stijlen, hoofdgestel, omlijst bovenlicht en gebroken fronton.

Nummer 7. Enkelhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder plat dak, te dateren circa 1900. Lijstgevel van bak- en natuursteen op hoge tot garage verbouwde begane grond. Horizontaal belijnende speklagen, lijsten en kroonlijsten. Neorenaissancistisch omlijst middenvenster met hermen, wortelmotief, waterlijst en balkon, deur met typische stijlen, hoofdgestel, omlijst bovenlicht en gebroken fronton.