Burgerhuis in eclectische stijl naar een ontwerp door de architect Joseph Hertogs uit 1899. Opdrachtgeefster was juffrouw Hélène Elisabeth Pfeifer (°Sint-Joost-ten Node, 1852), Duits van origine maar met de Nederlandse nationaliteit, en sinds 1859 ingeschreven in Antwerpen.

Het hotel Pfeifer behoort tot de talrijke burger- en herenhuizen, die Joseph Hertogs op het hoogtepunt van zijn loopbaan in de betere wijken van Antwerpen realiseerde voor de vermogende, overwegend liberale mercantiele burgerij. Omstreeks de eeuwwisseling, zijn rijpe periode, vermengde hij diverse neostijlen tot een eclectisch idioom, en drukte met monumentale bouwwerken als het Hansahuis op de hoek van de Suikerrui en de Ernest Van Dijckkaai zijn stempel op het Antwerpse stadsbeeld.

De rijwoning met een gevelbreedte van drie traveeën, telt een souterrain en drie bouwlagen onder een pseudo-mansarde (leien). Het verzorgde, in natuursteen uitgevoerde gevelfront met een arduinen plint, wordt ter hoogte van de mansarde bekroond door een verhoogde halsgevel . Opstand en decor vermengen elementen van de neorenaissance en de neobarok, geïnspireerd op 17de-eeuwse voorbeelden. De detaillering van vooral de geveltop wijkt in lichte mate af van het ontwerp uit de bouwaanvraag. Nadrukkelijk horizontaal geleed, worden de drie registers belijnd door entablementen met waterlijst. Daarbij ligt de klemtoon van de compositie op de bel-etage, die wordt gemarkeerd door compositie halfzuilen als dragers van een brede fries met guirlandes, en door een centraal balkon met balustrade doorgetrokken in de versierde borstwering. De rondboogdeur met imposten en sluitsteen heeft een gebroken, gebogen fronton als bekroning; een bloementuil siert de middenpenant van de tweede verdieping. De tweeledige geveltop met voluten heeft een driehoekig fronton als bekroning, en een obelisk als topstuk. Een rondboogdrielicht met pilasters en een gebogen smeedijzeren borstwering doorbreekt de hoofdgeleding, daar waar de topgeleding is versierd met een rond medaillon.

Burgerhuis in eclectische stijl van drie à twee traveën en souterrain en drie bouwlagen onder leien mansardedak, uit het laatste kwart van de 19de eeuw; mogelijk van 1899 cf. bouwaanvraag naar ontwerp van J. Hertogs voor een identieke woning met een andere topgevel. Natuurstenen lijstgevel bekroond door verhoogde halsgevel op de dakverdieping. Doorlopende puilijst, lekdrempels en versierde borstweringen; centraal balkon op zware consoles. Dakverdieping met verhoogde halsgevel: rondboogvormig middenvenster geflankeerd door rechthoekige vensters en voluten, penanten uitgewerkt als pilastertjes, klassiek entablement en topbekroning met driehoekig fronton. Penanten op tweede bouwlaag uitgewerkt als Ionische driekwartzuilen met klassiek hoofdgestel, laatstgenoemde borstwering van derde bouwlaag, fries met guirlande. Rechthoekige vensters en deur, laatstgenoemde met waaier in geriemde omlijsting onder gebroken, gebogen fronton.