Burgerhuis in second-empirestijl, het rechter pand van een geheel van twee identieke, volgens repeterend schema gekoppelde woningen, gebouwd in opdracht van de heer Coquilhat, naar een ontwerp door de architect Henry Redig uit 1867. De bouwheer valt wellicht te identificeren met generaal-majoor Casimir-Erasme Coquilhat (Gent, 1811-Antwerpen, 1890), commandant van de Artillerie te Antwerpen van 1859 tot 1867. Het linker pand (Belgiëlei 156) is volledig verbouwd.

Het ensemble Coquilhat behoort tot het rijpe oeuvre van Henry Redig, wiens loopbaan omstreeks 1840 van start was gegaan. Na een periode als stadsarchitect van Lier, vestigde Redig zich in 1855 in Antwerpen, waar hij tien jaar later tot de best beklante bouwmeester van zijn generatie werd gerekend. Tot op hoge leeftijd actief, omvat zijn indrukwekkende productie vele tientallen burger- en herenhuizen in de betere wijken van de stad. Deze werden veelal opgetrokken voor kapitaalkrachtige opdrachtgevers in de geldende neoclassicistische stijl, zoals het hotel Bovie-Van Camp uit 1869 in de Britselei. Het eclecticisme met neobarokke inslag en het polychrome materiaalgebruik van de kunstenaarswoning Arnold Arens uit 1878, betekenden een belangrijke wending in de architectuur van Redig, die twee jaar eerder was ingezet met zijn verdwenen eigen woning in de Amerikalei.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel lijstgevel met geblokte begane grond rust op en plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een balkon met consoles, postamenten waarop siervazen en een oorspronkelijk doorgetrokken, smeedijzeren borstwering. Verder beantwoord de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekig deur- en vensteropeningen, op de begane grond in vlakke en op de bovenverdiepingen in geriemde omlijsting met oren. Sluitstenen en medaillons op de borstweringen markeren de tweede verdieping. Een breed, klassiek hoofdgestel met een bewerkte houten kroon- en tandlijst op uitgelengde consoles, waartussen panelen en een stucfries, vormt de gevelbeëindiging. Vernieuwd schrijnwerk.