Kapel in neogotische stijl gewijd aan de Heilige Maagd Maria Middelares van alle Genaden, naar een ontwerp door de architecten Vincent Cols en Jules De Roeck uit 1932, volgens de gevelsteen opgetrokken in 1933. Architect Julien Schillemans, sinds 1921 verbonden aan het architectenbureau, wordt genoemd als ontwerper van de kapel. Initiatiefnemers voor de bouw waren de erfgenamen van René-Jacques della Faille de Waerloos, met name Paul della Faille de Waerloos-van Havre, weduwe Louis van de Werve-della Faille de Waerloos, Daniël de Pret Roose de Calesberg-della Faille de Waerloos en Leontinus van de Werve-della Faille de Waerloos. Deze adellijke familie was van 1840 tot 1910 in het bezit van het nabij gelegen kasteeldomein Den Brandt. Het kasteel met omringende tuin werd vervolgens verkocht aan de familie Kreglinger, en een gedeelte van het park aan de stad Antwerpen. Voor het overgrote deel van de gronden verkreeg de vastgoedmaatschappij Entreprises en Extensions Anversoises, opgericht in de schoot van de familie della Faille de Waerloos en later omgedoopt tot Extensa, een vergunning tot verkaveling. Uit deze operatie kwam het prestigieuze villapark Nieuw-Parkwijk “Den Brandt” voort, met als hoofdas de Della Faillelaan. De zogenaamde “Conventie della Faille” uit 1910, waarin de verkavelings- en bouwvoorschriften van de nieuwe wijk vervat waren, maakte reeds gewag van de oprichting van een kapel ter nagedachtenis van de familie della Faille de Waerloos.

Geassocieerd sinds 1912, maakte het architectenbureau Cols en De Roeck vanaf de jaren 1920 vooral naam met tuinwijken en woningen voor een bemiddeld cliënteel, overwegend in neotraditionele, cottage- of sobere art-decostijl. Omstreeks 1930 verplaatste het zwaartepunt van hun architectuurproductie zich naar grootschaliger bouwprojecten als bedrijfs-, kantoor- en appartementsgebouwen, in een meer eigentijdse vormentaal met gebruik van nieuwe materialen en technieken. Tot het religieuze oeuvre uit deze periode behoren de parochiekerken Onze-Lieve-Vrouw Middelares en Heilige Lodewijk te Berchem en Onze-Lieve-Vrouw Heilige Rozenkrans te Wilrijk, beide ontworpen in neobyzantijns geïnspireerde art-decostijl. In de Nieuw-Parkwijk “Den Brandt” realiseerden Cols en De Roeck tijdens het interbellume minstens zeven landhuizen, waarvan er vandaag nog vijf bewaard zijn. Actief tot 1965, bracht het architectenbureau ook in de naoorlogse periode nog een indrukwekkend oeuvre residentiële en bedrijfsarchitectuur tot stand, waaronder een tweede reeks van een vijftal traditionalistische tot gematigd modernistische villa’s.

De kapel is ingeplant te midden van een beboomd perceel, van de straat afgesloten door een smeedijzeren hek. Eenbeukige kapel onder zadeldak (nokrichting loodrecht op de straat) op een rechthoekige plattegrond van 4,70 m lengte bij 3,70 m breedte, opgetrokken uit rode baksteenbouw in halfsteens verband, met gebruik van witte natuursteen voor de deur- en vensteromlijstingen, waterlijsten, kraag- en dekstenen, breuksteen voor de sokkel en leien als dakbedekking. De puntgevel met schouderstukken en bekronend kruis wordt centraal gemarkeerd door de tudorboogdeur met smeedijzeren schrijnwerk, onder een houten luifel met windborden en consoles. Deze laatste draagt het opschrift Regina Coeli - Mater Dei - Ora pro nobis. Links van de deur ingemetselde gedenksteen met verwijzing naar de stichters en het bouwjaar 1933. Zijgevels geopend door een tudorboogdrielicht; blinde achtergevel.

Het sobere interieur wordt gekenmerkt door een eenvoudige tegelvloer en een spits houten gewelf. Tot het mobilair behoren het Mariabeeld opgesteld boven het altaar, en boven de deur een beschilderd houten bord met wapenschild van de familie della Faille de Waerloos en de namen van de stichters.