Neoclassicistisch winkelhuis gebouwd circa 1893 naar ontwerp van de architect Adolphe Mortier voor meester-kleermaker Gustave Solignac (Roubaix, 1859-Antwerpen 1953). Hij was een buitenechtelijk kind van een Franse vader en een Brugse moeder, huwde in 1894 te Antwerpen met Elisabeth De Rijdt (°Antwerpen, 1861) en kreeg twee zonen.

Het betreft een woning van drie bouwlagen en drie traveeën met een houten winkelpui op het gelijkvloers, afgelijnd met een gevelbreed balkon met fijne ijzeren leuning. De verdiepingen kregen een bepleisterd en beschilderd parement met de standaard neoclassicistische afwerking: rechthoekige vensteropeningen waartussen versierde pilasters zijn aangebracht, houten kroonlijst op modillons. Solignac laat in 1909 een verbouwing uitvoeren, waarbij hij de neorenaissancistische winkelpui laat vervangen door een pui in art nouveau, gekenmerkt door sierlijk gebogen roedeverdeling in deuren en winkelramen; grotendeels verdwenen. Ook wordt het zadeldak vervangen door een leien mansardedak met centraal dakvenster met fronton en twee oeils-de-boeuf, wat tot op heden goed is bewaard. De woning komt goed tot haar recht in de rij van vier gelijkaardige neoclassicistische panden van nrs. 59 tot 65.