Burgerhuis in neoclassicistische stijl naar een ontwerp door de architect Emile Van Nieuwerburgh uit 1889, opgetrokken in 1890. Opdrachtgever was de heer F. Mertens uit de Groenstraat in Borgerhout.

De woning Mertens is representatief voor het oeuvre van Emile Van Nieuwerburgh, die in Antwerpen actief was minstens vanaf 1873, tot de overdracht van zijn praktijk aan zoon Modest omstreeks 1905.

Rijwoning van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat). Van oorsprong is het pand toegankelijk via het links aanpalend portiek. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel rustte oorspronkelijk op een bewerkte plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk horizontaal geleed door waterlijsten en cordonvormende lekdrempels, beantwoordt de opstand aan een axiaal compositieschema. Belijnd met schijnvoegen, worden beide bovenverdiepingen geopend door een drielicht met een entablement op voluutconsoles, in de middenas geaccentueerd door een gebogen fronton. Gebroken, onderscheidt het fronton van de topgeleding zich door voluten en een palmetsleutel. Het middenbalkon met voluutconsoles en een doorgetrokken balustrade van de bel-etage is verwijderd. Een klassiek hoofdgestel met casementen in de fries en een gekorniste houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Vandaag verbouwd tot winkelpui, bestond de begane grond oorspronkelijk uit geblokte posten met diamantkoppen, en eveneens een rechthoekig drielicht. De van oorsprong onversierde, rechthoekige portiek is geïntegreerd in het aanpalende pand.

Rijhuis van drie bouwlagen onder zadeldak (bitumen, nok parallel aan de straat), uit laatste kwart 19de eeuw. Bepleisterde, beschilderde lijstgevel met neoclassicistische stijlkenmerken in de bovenbouw: markante gekoppelde drielichtvensters begrepen tussen geblokte hoekpilasters, waterlijst op uitgelengde consoles en fronton. Beëindigende houten kroonlijst op modillons. Aangepaste winkelpui.