Geheel gevormd door een café en een winkelhuis in neoclassicistische stijl, voor eigen rekening gebouwd door de aannemer Alexander Van Roey. Architect Louis Hamaide tekende in 1904 het ontwerp van het complex op de hoek van Zénobe Grammestraat en Cobdenstraat, dat ook het inmiddels verbouwde burgerhuis Zénobe Grammestraat 3 omvat.
In het bouwblok begrensd door Stanleystraat, Cobdenstraat en Zénobe Grammestraat realiseerde Louis Hamaide tussen 1904 en 1909 drieëntwintig bouwprojecten, goed voor in totaal eenenvijftig huizen. Twee projecten kwamen tot stand voor eigen rekening en een naaste verwante, de overige voor dertien verschillende opdrachtgevers. Met uitzondering van de huizenrij op nummers 1-5 en de hoekpanden met de Zénobe Grammestraat, bebouwde de architect in de Stanleystraat niet minder dan dertig van de achtendertig percelen. Deze huizen, het merendeel in een door de neorenaissance beïnvloede eclectische stijl en een tiental in gematigde art-nouveaustijl, behoren tot zijn rijpe oeuvre. Als architect actief vanaf omstreeks 1880, beantwoordden de vroege ontwerpen van Hamaide overwegend aan het conventionele neoclassicisme. Kort vóór de eeuwwisseling liet hij zich opmerken met de rijk geornamenteerde neorenaissance-architectuur van het hotel Dierckx en het winkelhuis Heye in de Leysstraat. Omstreeks 1905 leverde de architect een bescheiden bijdrage aan de Antwerpse art nouveau, om zijn loopbaan in 1925 stijlvol af te sluiten met de Herbosch Building, een vroeg voorbeeld van art deco.
Met een gevelbreedte van zes traveeën voor het hoekhuis en twee traveeën voor het rijhuis, omvat het complex drie bouwlagen onder zadeldaken. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels met een plint uit blauwe hardsteen, beantwoorden aan een regelmatig compositieschema. Dit laatste is opgebouwd uit registers van respectievelijk getoogde en rechthoekige muuropeningen in geriemde omlijsting met sluitsteen en onderdorpel, geleed door de puilijst, kordonvormende lekdrempels en de houten kroonlijst op klossen. Een balkon met consoles en gebuikte gietijzeren borstwering in art-nouveaustijl, legt de klemtoon op het caféportaal in de afgeschuinde travee van het hoekpand. De oorspronkelijke pui met midden- en privé-ingang van het winkelhuis, werd in opdracht van Emiel Hellemans vernieuwd naar ontwerp van de architect Leopold Gonnissen uit 1924. Winkelpui met afgerond zijportaal, houten pilasters, rolluikkast met pseudo-fronton tussen postamenten, en typische roeden in het bovenlicht. Op de caféramen en de winkelpui na, is het schrijnwerk van inkomdeuren en vensters vernieuwd.
In het bouwdossier ontbreken de plattegronden.
Auteurs: Braeken, Jo
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Braeken J. 2016: Geheel van café en winkelhuis in neoclassicistische stijl [online], https://id.erfgoed.net/teksten/185930 (geraadpleegd op ).
Eenvoudig rijhuis van twee traveeën en drie bouwlagen, uit het eerste van de 20ste eeuw. Bepleisterde en beschilderde bovenbouw met rechthoekige vensters. Fraaie houten winkelpui met achteruitwijkende zijingang, de beglaasde vitrines met fijne roedeverdeling.
Bron: PLOMTEUX G. & STEYAERT R. met medewerking van WYLLEMAN L. 1989: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nc, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Plomteux, Greet; Steyaert, Rita
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Plomteux G. & Steyaert R. 1989: Geheel van café en winkelhuis in neoclassicistische stijl [online], https://id.erfgoed.net/teksten/6635 (geraadpleegd op ).