Burgerhuis in art-nouveaustijl gebouwd in opdracht van de houthandelaar Edmond Quaeyhaege, naar een ontwerp door de architecten Emile en Modest Van Nieuwerburgh uit 1901. Later dat jaar en in 1908 werden nog houtloodsen opgetrokken op de achterliggende gronden (gesloopt). In 1964 bij testament nagelaten aan de Broeders van de Christelijke Scholen, werd het pand in 1983 met behoud van de gevel geïntegreerd in de nieuw gebouwde turnzaal van het Sint-Henricusinstituut, naar een ontwerp door de architect Walter Cogge.

Emile Van Nieuwerburgh was in Antwerpen actief minstens vanaf 1873, tot de overdracht van zijn praktijk aan zoon Modest omstreeks 1905. Waar het gekende oeuvre van Emile vasthield aan het conventionele neoclassicisme, paste Modest vóór de Eerste Wereldoorlog zowel het eclecticisme als de art nouveau toe. Zijn laatst gekende bouwproject in Antwerpen dateert uit 1914, na de Eerste Wereldoorlog was hij in Aarschot gevestigd.

Rijwoning met enkelhuisopstand van twee gelijke traveeën en drie bouwlagen, oorspronkelijk onder een mansardedak (leien), heden een plat dak. De lijstgevel heeft een parement uit geel baksteenmetselwerk in kruisverband, geaccentueerd door paarsrode baksteen in rollagen voor de ontlastingsbogen. Van blauwe hardsteen is gebruik gemaakt voor de geprofileerde plint, schamppalen, het balkon, lekdrempels en kraagstenen, van witte natuursteen voor speklagen, de puilijst, de gesculpteerde imposten, sluitstenen en balkonconsoles. Horizontaal geleed door de bewerkte puilijst, legt de compositie de klemtoon op het zijrisaliet in de linker travee. Dit wordt op de bovenverdiepingen in kolossale orde gemarkeerd door een spaarveld met lisenen en een boogfries op kraagstenen. Een balkon met gesculpteerde consoles en een smeedijzeren borstwering accentueert de bel-etage. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, met een brede korfboogpoort in de rechter travee, hoefijzerboogvensters op de begane grond en bel-etage, en steekboogvensters op de tweede bouwlaag. Zij onderscheiden zich door rijk gesculpteerde imposten en sluitstenen, en mozaïekpanelen op de borstweringen. Daarvan is enkel het paneel op de eerste verdieping bewaard, met de naam van de bouwheer “QUAEYHAEGE”. De boogvelden van de boogfries dragen een sgraffitodecor. Een houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de vensters met art-nouveau roedeverdeling is bewaard, op de bel-etage gevuld met kleurrijke glas-in-loodramen in een radiaal patroon van bloemmotieven.

Art-nouveau-enkelhuis van twee gelijkwaardige traveeën en drie bouwlagen, oorspronkelijk onder mansardedak (leien) heden plat dak, te dateren circa 1905; gebouwd als woonhuis met achterliggende magazijnen voor houthandelaar E. Quaeyhaege, zie inscriptie in mozaïekpaneel op de tweede bouwlaag.

Lijstgevel van gele baksteen en natuursteen, de linkertravee in de bovenbouw gemarkeerd door vlakke aflijnende pilasters en boogfries; op de bel-etage, balkon met ijzeren leuning. Diverse boogvormen voor de muuropeningen; op de tweede bouwlaag prachtige glas-in-loodramen.