Geheel van twee gekoppelde burgerhuizen in neo-Vlaamserenaissance-stijl, voor eigen rekening opgetrokken door de aannemer Petrus Franciscus Huygels-Van Humbeeck, naar een ontwerp uit 1893. Het nummer 34 telde oorspronkelijk slechts twee bouwlagen, maar werd geaccentueerd door een getuit dakvenster. Een latere eigenaar A.G. Malcorps, liet de woning in 1932 verhogen met een tweede verdieping. Om geen stijlbreuk te veroorzaken en de eenheid van het gevelontwerp te vrijwaren, dupliceerde hij daarbij met zorg de bestaande opstand van de eerste verdieping.

Van Petrus Franciscus Huygels- van Humbeeck, als aannemer en bouwondernemer vooral actief in de privé-woningbouw, zijn in Antwerpen bouwprojecten teruggevonden uit de jaren 1883 tot 1919, zowel in eigen beheer als voor derden. In de De Braekeleerstraat realiseerde Huygels-Van Humbeeck tussen 1886 en 1893 voor eigen rekening zes bouwprojecten, goed voor in totaal zestien woningen, waarvoor hij mogelijk zelf de bouwplannen tekende. Daarnaast bracht hij in 1896 in opdracht van Charles Vanderlinden ook het geheel van elf panden op de hoek met de Lange Elzenstraat tot stand. Stijlovereenkomsten laten toe de uitvoering van de andere bouwproject van Vanderlinden in de Braekeleerstraat, waarvan het grootste op beide hoekpercelen met de Balansstraat, eveneens aan Huygels-Van Humbeeck toe te schrijven.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvatten beide rijwoningen respectievelijk twee en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel met de straat). Gekoppeld volgens repeterend schema, is de opstand van de pui identiek, maar kreeg de bovenbouw een individuele behandeling. Het gevelfront heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, met gebruik van witte natuursteen voor speklagen, waterlijsten, hoekblokken, sluit- en kraagstenen, diamantkoppen, dekstenen en topstukken, en blauwe hardsteen voor de plint en puilijst. Beide puien beantwoorden aan een regelmatige ordonnantie van vensters en deuren met middenkalf, geaccentueerd door waterlijsten en ontlastingsbogen met diamantkopsleutels.

Nummer 32 onderscheidt zich als in- en uitgezwenkte topgevel met een klokvormig topstuk als bekroning, geflankeerd door overhoekse fialen op kraagstenen. Een tweelicht geaccentueerd door blinde rondboogvelden met diamantkopsleutel en waterlijst, baksteenmozaïeken op borstwering en boogveld, markeert de middenas van de eerste verdieping. Een dambordfries van diamantkoppen maakt de overgang naar de door waterlijsten gelede geveltop, met een rechthoekig tweelicht in de eerste en een blindnis in de tweede geleding. Rolwerkbanderol met huisnaam "De Braekeleers’s hof" en gevelsteen met bouwjaar 1893. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en benedenvensters is bewaard, evenals de gietijzeren voetschraper.

Nummer 34 was oorspronkelijk ontworpen als lijstgevel, de middenas bekroond door een getuit dakvenster met klauw- en schouderstukken. Een drielicht met pilasters, geaccentueerd door blinde rond- en korfboogvelden met kraagstenen, diamantkopsleutels en waterlijst, baksteenmozaïeken op borstwering en boogvelden, markeert de eerste verdieping. Deze compositie werd herhaald bij de toevoeging van de tweede verdieping in 1932, bekroond door een klassiek hoofdgestel met diamantkoppenfries en houten kroonlijst. Van het schrijnwerk is enkel de houten inkomdeur bewaard.

De plattegronden van beide woningen beantwoorden aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal.