Burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht van de heer F. Mertens, naar een ontwerp door François Durlet uit 1881. Het gebouw behoort tot het vroege oeuvre van de architect, die actief was van begin jaren 1880 tot omstreeks 1910, en is representatief voor het conventionele karakter van zijn architectuur. Zijn oeuvre omvat vooral burgerhuizen in neoclassicistische of sobere eclectische stijl.

Rijwoning van drie traveeën, een souterrain, drie bouwlagen en een mezzanine onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, oorspronkelijk met schijnvoegen op de begane grond, rust op een hoge sokkel uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst en cordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de bel-etage gemarkeerd door pilasters, een gebroken gebogen fronton met cartouche, en een balkon met doorgetrokken balustrade, beide op bewerkte voluutconsoles. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige, en op de tweede verdieping getoogde muuropeningen. De bovenvensters zijn gevat in geriemde omlijstingen, al of niet met oren. Een klassiek hoofdgestel vormt de gevelbeëindiging, afgewerkt met een houten kroonlijst op klossen en uitgelegde voluutconsoles in de middentravee. De smeedijzeren inkomdeur en bewerkte tussendorpel dateren uit het interbellum; originele smeedijzeren souterraintralies.