Woning, studio en atelier van de fotograaf Gustave Hermans, een burgerhuis in neo-Vlaamserenaissance-stijl naar ontwerp van de architect Ferdinand Truyman uit 1891. Gustave Hermans (Antwerpen, 1856-Berchem, 1934), behalve fotograaf ook uitgever van prentbriefkaarten van Belgische steden, was eerder, van 1885 tot 1892, gevestigd in de Dambruggestraat 98. Hermans liet in 1910 door de architect Joseph Merckx rechts van de woning een inrijpoort toevoegen. Getroffen tijdens de Duitse beschietingen van Antwerpen van 7 tot 9 oktober 1914, engageerde de fotograaf in 1915 de architect John Voet om het pand te herstellen en met één travee uit te breiden boven de inrijpoort. Het gebouw werd in 2007 gesloopt voor een nieuwbouwflat.

De woning Hermans is representatief voor het vroege oeuvre van Ferdinand Truyman, die als architect actief was vanaf omstreeks 1880 tot midden jaren 1920, zowel met een privé-praktijk als in dienst van de stad Antwerpen. Uit de jaren 1885 tot begin 1890 zijn van Truyman zowel panden in conventionele neoclassicistische stijl bekend, als ontwerpen in neo-Vlaamserenaissance-stijl waarvan het hotel Michiels in de Lamorinièrestraat als belangrijkste voorbeeld geldt. Samen met de architect Hendrik Kennes realiseerde hij in 1892-1895 het Loodswezen op de Tavernierkaai, en met de architect Jan Frans Sel(-Caluwaerts) in 1893-1897 het Hoger Handelsgesticht in de Schildersstraat, ontworpen in monumentale eclectische stijl.

Met een gevelbreedte van vier traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk, met gebruik van witte natuursteen voor speklagen, diamantkoppen, waterlijsten, dekstenen en topstukken, en blauwe hardsteen voor de plint. Nadrukkelijk horizontaal geleed door waterlijsten en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op de middenas van het oorspronkelijke volume. Deze doorbreekt de kroonlijst met een tuitgeveltje geflankeerd door voluten en hoekfialen, met een topstuk als bekroning. Een balkon met consoles en doorgetrokken balustrade, een gebeeldhouwd boogveld, een rolwerkcartouche en een hoog rondboogvenster markeren achtereenvolgens de bovenverdiepingen. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema met registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, op de eerste verdieping onder een ontlastingsboog met diamantkoppen, op de tweede verdieping met een latei op kraagstenen. Een houten kroonlijst op decoratieve consoles met dropmotief vormt de gevelbeëindiging. Een sgraffitopaneel met voorstelling van een fototoestel en jaartal 1915, verwijst naar het beroep van eigenaar Gustave Hermans, en het bouwjaar van de herstellings- en uitbreidingswerken. Dit laatste bekroont de toegevoegde travee, waarvan de ordonnantie deze van het oorspronkelijke volume doortrekt, met een rechthoekige inrijpoort, en een rondboogvenster erboven.

Achteraan op het perceel bevindt zich de fotostudio, een langgerekt ateliergebouw in baksteenmetselwerk, drie bouwlagen hoog onder een zadeldak met lichtstraat.