Lagere meisjesschool van de Sint-Amandusparochie, gevestigd in een schoolgebouw met onderwijzerswoning aan de Sint-Amandusstraat. Dit complex werd volgens de bouwaanvraag uit 1868 opgetrokken door de schoolmeester Emile Geysen, en vermoedelijk later uitgebreid. Uit het bouwdossier vallen de ontwerper noch aannemer af te leiden. In september 1879 nam de Sint-Amandusparochie de school vermoedelijk over. De toegang in de Everaertsstraat, een neoclassicistisch burgerhuis uit de tweede helft van de 19de eeuw, kreeg in 1916 in opdracht van pastoor Verrydt een vernieuwd gevelfront door Constant Simons. Deze aannemer was in Antwerpen vermoedelijk actief vanaf begin jaren 1900 tot begin jaren 1930.

Het complex is ingeplant op een T-vormig perceel dat het binnenterrein inneemt van het bouwblok gevormd door Sint-Amandusstraat, Everaertsstraat, Gasstraat en Tulpstraat. De oorspronkelijke onderwijzerswoning met aansluitende klassenvleugel geeft uit op de Sint-Amandusstraat. Het gebouw aan de Everaertsstraat ontsluit de speelplaats die zich parallel aan de klassenvleugel uitstrekt.

In de Everaertsstraat: rijwoning van twee traveeën en twee en een halve bouwlaag onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met schijnvoegen op de begane grond en een imitatieparement op de bovenverdiepingen, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst en cordonvormende lekdrempels, beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, met een rechthoekige schoolpoort en vensters. De eerste verdieping wordt gemarkeerd door bewerkte vensteromlijstingen en een entablement met guirlandes en cartouches in de fries, waarvan de gekorniste waterlijst steunt op neo-Lodewijk XVI-consoles met stafwerk en rozet. Het casement op de borstwering droeg oorspronkelijk het opschrift: “PAROCHIALE MEISJESSCHOOL”. De vensters van de halve tweede verdieping zijn gevat in een geriemde omlijsting met oren en sluitsteen. Een houten kroonlijst met klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging.

In de Sint-Amandusstraat: rijwoning oorspronkelijk met dubbelhuisopstand van vijf traveeën en drie bouwlagen onder een later gemansardeerd zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met een gedrukte pui en een hoge bel-etage, wordt horizontaal geleed door waterlijsten en cordonvormende lekdrempels. Registers van rechthoekige en getoogde muuropeningen. Een klassiek hoofdgestel met een vernieuwde kroonlijst op consoles vormt de gevelbeëindiging.

De achteraan aansluitende klassenvleugel van vijftien traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen), kwam vermoedelijk in twee fasen tot stand. Eenvoudige, bepleisterde en beschilderde opstand met regelmatige registers van rechthoekige muuropeningen.