Dit ensemble van drie burgerhuizen in strenge neorenaissancestijl werd in 1888 ontworpen door architect Ernest Stordiau in opdracht van de "Société Anonyme de construction du Quartier Est", de bouwmaatschappij die als doel had de nieuwe wijk Zurenborg te ontwikkelen.

Het ensemble is qua gevelopbouw en parement bijna identiek aan de centrale drie woningen uit het ensemble in de Stierstraat 8-16, dat Stordiau twee jaar eerder realiseerde. Beide ensembles werden beschermd als monument.

De woningen vallen op door het natuurstenen parement en door hun bouwstijl die sterk afwijkt van de neoclassicistische standaardstijl waarin het merendeel van de woningen in Zurenborg is ontworpen. Stordiau is bekend door deze op de Italiaanse renaissance geïnspireerde ontwerpen.

De burgerwoningen van drie traveeën en drie bouwlagen hebben met natuursteen beklede lijstgevels. Het centrale huis is een halve bouwlaag hoger en iets rijker uitgewerkt dan de flankerende, identieke woningen op nummer 43 en 47. De drie gevels hebben blauwe hardstenen sokkels met imitatiebossage. De tweede verdieping is bij elke woning benadrukt: bij de centrale woning door drie gekoppelde vensters met penanten uitgewerkt als pilasters en onder een zwaar entablement, bij de flankerende woningen door centrale balkons onder een gelede architraaf. Bovenverdieping telkens met rechthoekige vensters onder gestrekte waterlijst, individuele lekdrempels waaronder paneeltjes. Nummer 45 heeft een hoger opgaande mezzaninoverdieping.