Rijhuis in eclectische stijl, in kern opklimmend tot begin jaren 1900. Tot het bescheiden project behoorde een atelier achteraan op het perceel. Aannemer Emiel Weyts, die zich hier met zijn bouwbedrijf vestigde, voegde in 1911 een verdieping toe zowel aan de voorbouw als aan het atelier. Dit laatste was van dan af opgedeeld in een smidse en opslagplaats op het gelijkvloers, en een schrijnwerkerij op de verdieping. Een eerste bouwaanvraag uit 1910 met nog een extra verdieping op het huis, bleef zonder gevolg. De fraaie mozaïekpanelen op de borstwering en fries van de voorgevel, gesigneerd "Tolomei", dateren van deze bouwcampagne. De maker valt wellicht te identificeren met de mozaïst Silvio Tolomei, auteur van de zonnewijzer op de gevel van de Pharmacie anglaise Ch. Delacre, een gebouw door de architect Paul Saintenoy uit 1895, Koudenberg 66 te Brussel.

Met een gevelbreedte van twee/drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een plat dak. De lijstgevel heeft een parement uit geel baksteenmetselwerk in kruisverband, met gebruik van witte natuursteen voor speklagen, kraagstenen en topstukken. Hoeklisenen met sierstuk, overgaand in hoger oplopende postamenten met kraagsteen en topstuk markeren de opstand, die wordt beëindigd door een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst. De begane grond, oorspronkelijk met inkomdeur en inrijpoort overspannen door een ijzeren I-balk met rozetten, is verbouwd. Drielicht onder een zelfde ijzeren latei op de eerste verdieping, en steekboogvensters met diamantkopsleutel op de tweede verdieping, op doorgetrokken lekdrempels.

De twee gevelbrede mozaïekpanelen zijn aangebracht op de borstwering van de tweede verdieping, en op de fries onder de kroonlijst. Geïnspireerd op voorbeelden uit de klassieke Oudheid, hebben zij guirlandes als motief, met linten, rozetten, chutes en kransen. De mozaïeken zijn uitgevoerd in tessera met als hoofdkleuren groen, blauw, wit en rood, tegen een gouden achtergrond afgeboord in wit en rood.