Historiek

Chocoladefabriek "Chocolat Meurisse" in art-nouveaustijl, opgetrokken in 1910 naar een ontwerp door de architect Jules Dries. Het complex werd in 1981-1982 gesloopt voor de bouw van het Antwerps Diamantcentrum.

“Chocolat Meurisse” werd in 1845 opgericht door Adolphe Meurisse-Melzer (Mons, 1815-Antwerpen, 1890), die in 1849 een ‘patisserie’ opende aan de Eiermarkt, en zich in 1857 vestigde in de Lange Herentalsestraat 19. Onder de directie van zijn kleinzoon Albert Meurisse (1876-1936), werd de chocoladefabriek hier vanaf 1900 verder uitgebouwd, en vanaf 1909 doorgetrokken tot de Hoveniersstraat. Voor deze laatste uitbreiding tekende Jules Dries de plannen, maar het bouwdossier van de vleugel met gevelfront aan de Hoveniersstraat is niet teruggevonden. Vanaf 1922 liet "Chocolat Meurisse" een nieuwe fabriek optrekken aan Viaduct-Dam 104, naar plannen door de architect Jan Jacobs. Het bekendste product van de chocoladefabriek, die als oudste in België geldt, is de chocoladereep "Perrette" als merk gedeponeerd in 1904. Het bedrijf werd in 1969 overgenomen door General Biscuits.

Jules Dries wiens loopbaan eind jaren 1890 van start ging, realiseerde rond de eeuwwisseling een groot aantal burgerhuizen in neoclassicistische stijl, met name in de wijk Zuid. In de jaren kort vóór de Eerste Wereldoorlog wisselde hij dit conventionele stijlidioom af met ontwerpen in beaux-artsstijl of een gematigde art nouveau. Tot zijn belangrijkste realisaties uit deze periode behoort de music-hall en bioscoop uit 1914 in de Quellinstraat, bekend als Cinema Eden of Ciné Quellin.

Architectuur

Het fabrieksgebouw van vijf traveeën en vier bouwlagen, heeft een lijstgevel uit baksteenmetselwerk in kruisverband, met gebruik van blauwe hardsteen voor de plint, het portaal, de puilijst, lekdrempels, lateien en kraagstenen. Asymmetrisch van opzet, legt de compositie de klemtoon op het brede, gedesaxeerde poortrisaliet in de vierde travee. Dit laatste wordt geaccentueerd door kolossale pilasters op een gegroefde, met schijfmotief versierde basis, en bekroond door medaillons. Horizontaal geleed door de puilijst, en verticaal gemarkeerd door kolossale hoekpilasters met een geblokte basis, beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema. Registers van brede, rechthoekige vensters – vierlichten in de topgeleding - overspannen door ijzeren I-lateien met rozetvormige bevestigingsbouten op kraagstenen, en belijnd door doorgetrokken lekdrempels. De rechthoekige poort met een geblokte latei, sluitsteen en schamppalen, heeft een smeedijzeren art-nouveau-vleugeldeur. Het drielicht met gebogen waterlijst boven de poort, draagt in het boogveld een mozaïekpaneel met linten en medaillons waarop de opschriften "CHOCOLAT MEURISSE" en "ANNO 1845". Hogerop twee vijflichten. Een houten kroonlijst op klossen vormt de gevelbeëindiging, bekroond door een blinde attiek.

Zogenaamd "Chocolat Meurisse", fabrieksgebouw van vijf traveeën en vier bouwlagen aan straatzijde; art-nouveau-stijl te dateren circa 1910 (het jaartal 1845 in gevelpaneel verwijst naar de oprichting van het bedrijf). Bakstenen lijstgevel op sokkel van arduin; rechthoekgie vensters onder gietijzeren latei met rozetvormige bevestigingsbouten. Markant ingangsrisaliet geflankeerd door zware lisenen op gegroefde, met schijfmotief versierde basis; beglaasde metalen vleugeldeur met art-nouveaugetint smeedwerk onder zware geblokte waterlijst met dito sleutel van arduin; gekoppelde bel-etagevensters bekroond met mozaïekpaneel met linten en medaillons waarin inscriptie "Chocolat Meurisse" en "anno 1845". Opgetekend in 1981 doch inmiddels gesloopt, en vervangen door Antwerps Diamantcentrum.