Deze grote, rijk gedecoreerde neoclassicistische burgerwoning werd in 1882 gebouwd voor rekening en wellicht ook naar ontwerp van E. Grandjean. E. Grandjean had sinds 1877 in de Jacob Jacobsstraat een winkel met bouwornamenten en beelden. In 1881 bouwde hij een opslagplaats in een fantasierijke, op de neo-Vlaamse renaissance geïnspireerde bouwstijl. Voor zijn eigen woning op nummer 26, gebouwd in 1882, koos hij ook voor deze rijk gedecoreerde stijl, perfect als visitekaartje voor zijn zaak. Een paar maanden later diende Grandjean een bouwdossier in voor de bouw van twee woningen op de belendende percelen, nummers 22 en 24. Samen vormen ze een opvallend, rijk gedecoreerd ensemble tussen de overwegend vrij standaard uitgewerkte neoclassicistische woningen in de straat. In de jaren 1955 werd dit ruime burgerhuis verbouwd tot synagoge naar ontwerp van C.A.J. De Winter voor rekening van v.z.w. Machsike Hadass, een herbestemming die typisch is voor de diamantwijk.
Terwijl Grandjean voor de twee smalle burgerhuizen een fantasierijke eclectische stijl koos, kreeg deze brede burgerwoning een rijke, klassieke neoclassicistische uitwerking. De woning telt drie brede traveeën en drie en een halve bouwlagen onder een leien zadeldak. De lijstgevel is bepleisterd en beschilderd en bevat de klassieke elementen zoals de houten kroonlijst op klossen, de hardstenen plint en de kordonlijsten. De poorttravee links is risaliterend uitgewerkt, het rechtergedeelte met de twee venstertraveeën is door gegroefde doorlopende pilasters afgelijnd; tussen de bovenvensters decoratieve panelen en een siervaas op een sokkel. Rechthoekige muuropeningen in omlijstingen. Bovenvensters met balusters in geriemde omlijsting met oren en golvende sleutels. Fraai uitgewerkte deuromlijsting in blauwe hardsteen, met een omlopende palmettenfries. Brede rechthoekige deur in geornamenteerde omlijsting op de begane grond. De begane grond is vrij laag en vormt een sokkel voor de bovengevel. Typisch voor dit soort lage benedenverdieping is de aanwezigheid van burelen, ontvangst- en dienstruimtes. Een plattegrond is niet in het dossier aanwezig om dit te staven. De eerste verdieping is als bel-etage uitgewerkt, getuige de rijke stucplafonds en aangeklede wanden die zichtbaar zijn vanop de straat.
- Stadsarchief Antwerpen, Bouwdossiers, 1882 # 746, 18 # 31926, 18 # 33781.