Deze vier neo-Vlaamse renaissance burgerhuizen maken deel uit van een ensemble dat aannemer Fréderic Masson bouwde voor eigen rekening in 1897. Twee geveltypes worden afgewisseld, waarbij de nummers 8, 12 en 16 identieke tuitgevels kregen, en de nummers 10 en 14 oorspronkelijk ook dezelfde halsgevel hadden. De afwisseling van ensembles met bakstenen parementen en huizen met witgeschilderde, neoclassicistische gevels, bepaalt het straatbeeld van de Jan Van Beersstraat.

De woningen tellen drie smalle traveeën en twee bouwlagen onder zadeldaken met nok parallel met de straat. De nummers 8, 12 en 16 hebben een natuurstenen parement op een hardstenen plint, en zijn in het boogveld van het zoldervenster voorzien van jaartal 1897. De tuitgevels zijn bekroond met een gebogen fronton op diamantkop. De gevels zijn horizontaal geritmeerd door kordons en lekdrempels. De rechthoekige muuropeningen hebben natuurstenen kozijnen. Nummer 14 heeft een rode bakstenen parement op hardstenen plint en heeft een verhoogde halsgevel versierd met speklagen, diamantkoppen, geel siermetselwerk en borstweringen met balusters. Rechthoekige muuropeningen met natuurstenen kozijnen, op bovenverdieping onder rondboogveldjes met decoratief metselwerk. Het originele schrijnwerk, getypeerd door kleine roedeverdeling, is deels bewaard. Het oorspronkelijk identieke nummerr 10 is vervangen door een appartementsgebouw ontworpen in 1938 door architect W. Fisher.

Nummers 8, 12 en 16. Identieke enkelhuizen in neorenaissancestijl van drie traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldaken (nok haaks op straat), door gevelstenen 1897 gedateerd; vormden met nummer 14 en het heden verbouwde nummer 10 een eenheidsbebouwing.

Topgevels met schouderstukken en gebogen fronton, natuurstenen parement op een arduinen sokkel, doorlopende kordons en lekdrempels, borstwering met balusters. Rechthoekige vensters en kloosterkozijnen, laatstgenoemde op bovenverdieping onder versierd boogveld. Topvenster onder timpaan met datering; nummer 16 topvenster met bewaard houtwerk met wortelmotief. Rechthoekige deuren met rechthoekig bovenlicht.

Enkelhuis met neorenaissance-elementen uit 1897 (zie nummers 8, 12 en 16). Baksteenbouw op een arduinen sokkel, verhoogde halsgevel van twee à drie traveeën en twee bouwlagen, begane grond met diamantkoppen, borstwering met balusters. Rechthoekige vensters en kloosterkozijnen, laatstgenoemde op bovenverdieping onder rondboogveldjes met decoratief metselwerk. Rechthoekige deur.

Oorspronkelijk identieke nummer 10 heden vervangen door modern flatgebouw.