Imposant herenhuis in beaux-artsstijl gebouwd in opdracht van Henri Voet, naar een ontwerp van architect Jan De Vroey uit 1928. Het Antwerpse aannemersbedrijf Entreprises Générales de Construction Van Riel & Van den Bergh stond in voor de bouw.

Jan De Vroey, wiens loopbaan midden jaren 1890 van start was gegaan, realiseerde kort vóór de Eerste Wereldoorlog de neogotische Sint-Hubertuskerk in Berchem. Waar hij in de residentiële architectuur uit zijn beginjaren zowel het conventionele neoclassicisme, het eclecticisme als de art nouveau beoefende, laveerde hij tijdens het interbellum evengoed tussen de beaux-artsstijl en een behoudende art deco. Het hotel Voet behoort tot de meest prestigieuze herenhuizen uit deze latere periode in het oeuvre, en is sterk verwant met het vroeger in 1928 ontworpen hotel Van Bree aan de Mechelsesteenweg. De Vroey bleef actief tot zijn overlijden in 1935, en werd opgevolgd door zijn zoon Léon.

Met een gevelbreedte van vier traveeën, omvat de rijwoning vier bouwlagen onder een leien pseudo-mansarde. De natuurstenen lijstgevel berust op een klassiek schema, opgebouwd uit horizontale registers en geaccentueerd door een ingangsrisaliet, als afspiegeling van de ruimtelijke organisatie. Een lage, geboste sokkel in arduin draagt de door zware kordons belijnde bel-etage, die is uitgewerkt als bow-window met een rondboogdrielicht. De verticaal gelede bovenbouw met risalieten, doorlopende vensteromlijstingen en een erker in de middenas, wordt bekroond door een entablement op consoles en een rij dakkapellen met voluten en fronton. Een oculus en een balustrade accentueren het vooruitspringend portaal. Verder zijn zowel de sobere gevelornamentatie, met stafwerk, chutes, festoenen, acanthusbladeren en schijven, als het ijzersmeedwerk ontleend aan de Lodewijk XVI-stijl. Bewaard schrijnwerk van deur en vensters in gevernist hout; smeedijzeren garagepoort, dienstdeur, traliehek en voortuinafsluiting met arduinen postamenten.

Het interieur beantwoordt aan de traditionele indeling van de meesterwoning, met een scheiding van de ontvangst-, privé- en dienstvertrekken. De vestibule met trappenbordes leidt van de straat rechtstreeks naar de bel-etage, die volgens de bouwplannen ruimte biedt aan het gelambriseerde ontvangstsalon, de traphal met een gebrandschilderde glaskoepel, de eetkamer en een volledig betegelde veranda met bovenlicht. De tweede verdieping omvat een studeervertrek, een privésalon en een slaapkamer, de derde verdieping een biljartkamer met aquarium en drie slaapkamers. Een annex tegen de achtergevel groepeert de toiletten en badkamers. De begane grond, met afzonderlijke dienstingang, is gereserveerd voor de garage, de ruimten voor het huispersoneel en de keuken met achterkeuken, die via een diensttrap in verbinding staan met de verschillende verdiepingen, en de meidenkamers op de mansarde. Derde verdieping en mansarde zijn vandaag volledig verbouwd.

Een afzonderlijke bouwaanvraag werd ingediend voor een tuinpaviljoen, eveneens naar ontwerp van De Vroey van 1929, opgesteld tegen de hoek van de tuinmuur naast een rotswand. Het driezijdige paviljoentje van bak- en natuursteen, met rondbogen, een leien mansardedak en een windwijzer, herbergt een fonteintje in het betegelde interieur.

Imposant herenhuis met neo-Lodewijk XVI-decor. Markante tweede bouwlaag uitgewerkt als lichte erker, voorts uitspringende ingangstravee en erker (derde verdieping) met bekronende balkonleuningen.